poprzedni slajd | slajd 3/5 | następny slajd

5. Gulrotkake

To nic innego, tylko ciasto marchewkowe. Każdego, kto choćby raz go spróbował, nie trzeba namawiać, żeby zrobił to ponownie. Ciasto jest niezwykle puszyste i wilgotne. Po prostu rozpływa się w ustach. Na górze znajduje się polewa zrobiona z serka śmietanowego. Całość tworzy idealny dodatek do popołudniowej kawy.

Przepis: https://pol-nor.com/przepisy/

6. Pizza Grandiosa

Niby zwykła mrożona pizza…jednak Norwegowie oszaleli na jej punkcie. Rocznie sprzedaje się w krainie fiordów około 47 milionów sztuk mrożonej pizzy z czego prawie 50% stanowi Grandiosa. Spróbuj, może też zwariujesz na jej punkcie.

poprzedni slajd | slajd 3/5 | następny slajd

poprzedni slajd | slajd 2/5 | następny slajd

3. Bøller med sjokolade

Są to przepyszne kardamonowe bułeczki. W Norwegii są one wszechobecne, można je kupić praktycznie na każdej stacji benzynowej czy sklepie typu „7-eleven”. Idealnie smakują z filiżanką kawy czy gorącym mlekiem.

4. Kokosbollar

Coś dla każdego smakosza ptasiego mleczka. Kokosbollar to kokosowa pianka otoczona mleczna czekoladą i obsypana wiórkami kokosowymi… Chyba nie potrzebne już są żadne słowa zachęty? 🙂

poprzedni slajd | slajd 2/5 | następny slajd

poprzedni slajd | slajd 4/4

4. Andres Breivik

Listę norweskich morderców-psychopatów zamyka postać znana na całym świecie, sprawca największego masowego morderstwa w dziejach Norwegii. Chodzi o Andresa Breivika, norweskiego rasistę i islamofoba. Urodził się 13 lutego 1979 w Oslo. Mężczyzna 22 lipca 2011 roku zdetonował bombę przed siedzibą Premiera w centrum Oslo zabijając tym samym 8 osób. Następnie przebrany w mundur policjanta, udał się na wyspę Utoya, gdzie odbywał się obóz młodzieży Norweskiej Partii Pracy. Twierdził, że jego obecność spowodowana jest zamachem do jakiego doszło dwie godziny wcześniej w Oslo. Z relacji świadków wynika, że przez półtorej godziny zamachowiec strzelał do młodzieży z broni automatycznej. Zabił 69 osób. Później dobrowolnie oddał się w ręce policji. W ten sposób chciał zaprotestować przeciw polityce emigracyjnej Norwegii i napływowi emigrantów z bliskiego wschodu. Sam zamach miał wedle kalkulacji zamachowca przyczynić się do rozpowszechnienia jego skrajnie rasistowskich i prawicowych poglądów, które zawarł w liczącym ponad 1500 stron manifeście 2083 – Europejska Deklaracja Niepodległości. Sam manifest to bełkotliwa mieszanka ultranacjonalizmu, prawicowego populizmu, islamofobii, antyfeminizmu i rasizmu. Manifest ten nawołuje do pozbycia się nie tylko ludzi spoza Europy mieszkających w Norwegii, ale także do rozprawienia się z politykami wiernymi zasadom otwartości i tolerancji.

Początkowo sądzono, że jest on niepoczytalny, jednak badania wykluczyły taką możliwość i ustalono, że w trakcie popełniana czynu był on w pełni władz umysłowych. Iluzja w jakiej tkwi Breivik zdradza elementy urojeniowe i psychotyczne, nie mają one jednak znamion choroby psychicznej, są raczej wynikiem wyznawanych przez niego poglądów, które skrajnie zafałszowują obraz świata.

Proces Breivika rozpoczął się niespełna rok po zamachach i śledziły go media z całego świata. Zabójca wykorzystał to zainteresowanie do manifestowania swoich poglądów i nieprzejednanej postawy. Nie przyznał się do winy, gdyż nie uznał swojego czynu za przestępstwo oraz nie wyraził skruchy, do końca grając wymyśloną przez siebie rolę rycerza walczącego o czystość rasy i narodu. 24 sierpnia 2012 sąd skazał go na najwyższy przewidziany w norweskim prawie wymiar kary, czyli 21 lat więzienia, co w przypadku tak makabrycznej zbrodni wydaje się być parodią sprawiedliwości. Sąd nie przewidział możliwości wcześniejszego zwolnienia i zastrzegł sobie prawo do przedłużenia wyroku, jeśli uzna skazanego za wciąż groźnego dla społeczeństwa.

Filmik:

https://www.youtube.com/watch?v=g7OFA1JPL7o

poprzedni slajd | slajd 4/4

poprzedni slajd | slajd 3/4 | następny slajd

3. Varg Vikernes

Varg Vikernes urodził się w 1973. Jest muzykiem, wokalistą, producentem muzycznym i pisarzem, twórcą metalowego zespołu Burzum współpracującym z wieloma norweskimi zespołami grającymi Black Metal. Ponadto do jego zainteresowań można zaliczyć pirotechnikę.

Varg wychowywany był w mocno prawicowej rodzinie. Chodzą pogłoski, że jego ojciec trzymał w domu ogromną nazistowską flagę, natomiast matka „modliła się”, aby nigdy jego serca nie skradła „egzotyczna” dziewczyna. Rodzice na pewno musieli być dumni, kiedy młody Varg wstąpił do skrajnie nacjonalistycznego ruchu skinheadów. Po jakimś czasie mężczyzna zainteresował się muzyką metalową. Był założycielem kilku zespołów i twórcą projektów muzycznych. W pewnym momencie jednak okazało się to niewystarczające i Varg szukał „większych wrażeń”. W konsekwencji…zaczął podpalać kościoły. Do jego „trofeów” można zaliczyć XII-wieczny kościół w Bergen.

wikipedia.org

Pewnego dnia postanowił odwiedzić swojego kolegę z zespołu Mayhem – Øysteina Aarsetha. Coś chyba jednak poszło nie tak, bo policja znalazła ciało Aarsetha z 23. głębokimi ranami ciętymi. Nigdy nie zostało ustalone, o co tak naprawdę pokłócili się muzycy. Sam Varg przedstawił bardzo ciekawą wersję wydarzeń. Otóż według niego, Aarseth zamierzał go torturować, następnie zabić a wszystko utrwalić za pomocą kamery. Gdy jednak Vikernes odmówił doszło do przepychanki, w której przypadkowo oprawca przewrócił się na rozbite szkło. Tak właśnie, według zeznań Varga, powstały rany na ciele Aarsetha. Po prostu nieszczęśliwie upadł…

W 1993 roku sąd skazał muzyka na najwyższą przewidzianą w norweskim prawie karę, czyli na 21 lat więzienia. Vikernes nie doczekał do końca wyroku, w 2003 uciekł z więzienia o obniżonym rygorze, gdzie odbywał karę. Już następnego dnia po ucieczce został złapany gdy jechał skradzionym Volvo, który wypchany był po brzegi ciężką amunicją. Za ucieczkę groził mu dodatkowy wyrok, jednak sąd uwierzył argumentacji prawnika Varga, który przekonywał, że ucieczka była spowodowana tęsknotą za rodziną. Mimo kilkakrotnie odrzucanych próśb o przedterminowe zwolnienie, w 2009 roku Vikerens został warunkowo zwolniony, po 16 latach odbywania kary. Po wyjściu na wolność muzyk mieszkał w okolicach Telemark, po czym przeniósł się z rodziną do Francji. Jednak w 2013 organy ścigania ponownie upomniały się o niego zarzucają mu planowanie rozboju oraz posiadanie ładunków wybuchowych. Francuskiej policji nie udało się udowodnić Vargowi udziału w planowaniu zamachu terrorystycznego, o co był początkowo oskarżany i wypuszczono go na wolność. Wiele jednak wskazuje na to, że jego nazwisko jeszcze pojawi się kronice kryminalnej…

Filmik:

https://www.youtube.com/watch?v=2ah8sEG9YGo

poprzedni slajd | slajd 3/4 | następny slajd

poprzedni slajd | slajd 2/4 | następny slajd

2. Arnfinn Nesset 

Urodzony w Trøndelag w Norwegii w 1936 roku jako dziecko z nieprawego łoża. Nesset był wychowywany przez matkę i pozostał z nią przez całe dzieciństwo i dorosłość. Jego ojciec był nieobecny w życiu i nigdy nie nawiązał z nim kontakt. Kształcił się jako pielęgniarz i 1977 roku został zatrudniony na tym stanowisku w domu opieki w gminie Orkdal.

Latem i jesienią 1981 roku miała miejsce seria podejrzanych zgonów w domu opieki, w którym pracował mężczyzna. Podczas przesłuchania przez policję, Arnfinn Nesset początkowo przyznał się do zamordowania 27 pacjentów. Twierdził, że zabił ich wstrzykując im chlorek suksametonium. Został wtedy oskarżony o zabójstw o 25 pacjentów. Później jednak wycofał swoje zeznania i zaprzeczył wszystkiemu, co wcześniej powiedział. Nesset został ostatecznie skazany w marcu 1983 za otrucie 22 pacjentów chlorkiem suksametoniu. Szacuje się, że Nesset podczas swojej „kariery pielęgniarza” mógł zabić aż 138 pacjentów.

Mężczyzna został skazany na 21 lat więzienia, co jest maksymalną karą na mocy norweskiego prawa. Został on jednak wypuszczony po odbyciu 12 lat więzienia za dobre zachowanie. Obecnie znajduje się w nieznanym miejscu pod przybranym nazwiskiem. Prokurator Olaf Jakhelln na procesie mężczyzny opisał Nesseta jako „ambitnego człowieka, który chciał piastować pełną kontrolę nad życiem i śmiercią”.

Filmik:

https://youtu.be/KUPozoIs6AE?t=1m48s

poprzedni slajd | slajd 2/4 | następny slajd