– Numer faktury – powinien znajdować się na górze dokumentu. Bardzo ważna jest kolejność numeracji, która bezwzględnie powinna być zachowana.

– Numer organizacyjny przedsiębiorstwa – jest to 9 cyfr. Jeśli firma jest płatnikiem VAT, na końcu należy napisać „MVA”.

– Data wystawienia faktury – kolejny ważny element dokumentu, który wskazuje na okres, którego faktura dotyczy.

– Data płatności faktury – służy do kontroli przepływów pieniężnych przez przedsiębiorcę. Gdy klient opóźnia wpłatę, można wysłać przypomnienie (purring), a gdy to nie przynosi efektów – wezwanie do zapłaty (inkassovarsel). Kolejnym krokiem jest kontakt z firmą windykacyjną.

– Dane sprzedawcy – informacja o przedsiębiorstwie wystawiającym fakturę.

– Dane nabywcy – w przeciwieństwie do rachunku (paragonu), faktura jest dokumentem imiennym, ukazującym drugą stronę transakcji.

– Opis usługi/towaru – powinien być dość dokładny.

– Cena – w przypadku płatników VAT należy oddzielnie zapisać cenę netto i kwotę VAT.

– Numer konta bankowego – klient powinien znać numer konta, na jaki ma przelać opłatę za towar/usługę. W przypadku obrotów gotówką należy prowadzić kasę i sporządzać raporty kasowe.

– Informacje dodatkowe – może to być np. numer KID wystawiającego dokument, numer klienta.

Aby wystawiać faktury, należy mieć firmę zarejestrowaną w Brønnøysundregistrene (aby otrzymać numer organizacyjny) oraz założone w banku konto firmowe. Osoby prywatne nie mają możliwości wystawiania faktur.

Nie, numeracja faktur powinna być ciągła.

Przede wszystkim firma, która sprzedaje np. materiały swoim klientom, musi być wpisana do rejestru handlowego – Foretaksregisteret. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wpisujemy na fakturze oddzielnie kwotę za usługę (netto) oraz za materiały.

Takie faktury może wystawiać firma, której obroty nie przekroczyły 50 000 NOK w ciągu dwunastu następujących po sobie miesięcy. Po przekroczeniu tych obrotów należy złożyć wniosek o rejestrację firmy do rejestru VAT.

Nie wszyscy wiedzą, że jeśli w danym dwunastomiesięcznym okresie firma nie wejdzie na VAT, po ich upływie naliczanie zeruje się. Niektóre firmy dzięki temu przez kilka lat mogą działać nie rejestrując się na VAT, co jest korzystne zwłaszcza dla małych przedsiębiorstw.

Przedsiębiorstwo – płatnik VAT powinno zacząć inaczej oznaczać wystawiane przez siebie faktury. Obok numeru organizacyjnego firmy musi widnieć skrót MVA. Od tej pory, do każdego sprzedanego towaru lub usługi, firma powinna doliczyć podatek VAT.
Podatek VAT powinien być uwzględniony na każdej fakturze, bez względu na to, czy towary i usługi są sprzedawane osobie fizycznej czy firmie.

Stawki podatku VAT obowiązujące obecnie w Norwegii wyglądają następująco:

– podstawowa stawka to 25 %,

– stawka 15 % – obłożone nią są produkty spożywcze oraz napoje,

– stawka 10 % – obłożone nią są między innymi bilety do kina i usługi związane z transportem osób.

W takiej sytuacji warto poprosić polskiego sprzedawcę o fakturę z VAT 0%, następnie wywieźć towar za granicę zgodnie z polskimi przepisami celnymi. Po przekroczeniu norweskiej granicy należy opłacić podatek MVA od zakupionego towaru. Można również dokonać tej procedury z pomocą agenta celnego, który profesjonalnie wypełni niezbędne dokumenty.