Umowa najmu mieszkania lub domu w Norwegii

• RODZAJE UMÓW NAJMU
– na czas określony (nie można jej zawierać na okres krótszy niż 3 lata),
– na czas nieokreślony (jest ona ważna do czasu, aż najemca lub wynajmujący jej nie wypowie).

• SPORZĄDZENIE UMOWY NAJMU
W umowie najmu powinny znajdować się następujące informacje:
– nazwiska stron,
– adresy zamieszkania stron,
– adres lokalu, który jest wynajmowany,
– uzgodniona wysokość czynszu,
– okres wypowiedzenia umowy.

• WYPOWIEDZENIE UMOWY NAJMU
– Jeśli okres wypowiedzenia nie zostanie zawarty w umowie, to ustawowo wynosi on 3 miesiące.
– Najemca może wypowiedzieć umowę najmu bez podania przyczyny.
– Wypowiedzenie musi zostać sporządzone na piśmie.
– Wypowiedzenie umowy przez wynajmującego musi być złożone na piśmie wraz z podaniem przyczyny.

• SYTUACJE SPORNE
– Gdy dojdzie do sytuacji spornej sprawę należy zgłosić do sądu arbitrażowego (nor. forliksrådet) lub komisji rozjemczej do spraw sporów mieszkaniowych (nor. husleietvistutvalget). Komisje rozjemcze znajdują się w Oslo, Akerhus, Bergen i Trondheim.

• KAUCJA/DEPOZYT
– W przypadku gdy wynajmujący zamierza pobrać od najemcy kaucję bądź depozyt, musi to zostać zawarte w umowie. Wysokość depozytu zazwyczaj wynosi trzykrotność czynszu, a maksymalna wysokość depozytu nie może być wyższa niż sześciokrotność czynszu.
– Depozyt nie jest wpłacany bezpośrednio na konto osoby wynajmującej, lecz na specjalne zablokowane konto (którego właścicielem jest najemca), zakładane wraz z podpisaniem umowy.
– Koszty prowadzenia tego konta ponosi wynajmujący.
– Ani najemca ani właściciel nieruchomości nie mogą dysponować pieniędzmi z tego konta w okresie trwania umowy.
– Po zakończeniu umowy najmu i w przypadku braku zastrzeżeń ze strony osoby wynajmującej, najemca może wypłacić depozyt z tego konta.

– Warto również wspomnieć że norweskie prawo przez pierwsze trzy lata od zawarcia umowy zabrania zwiększania wartości czynszu o kwotę wyższą niż CPI (indeks wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych).

• OPŁATY DODATKOWE ZAWARTE W UMOWIE
– Opłaty dodatkowe, które mogą być zawarte w umowie to: opłaty za prąd, wodę oraz kanalizację.
– Zawieranie innych opłat dodatkowych w umowie jest niedozwolone.

• DODATKOWE INFORMACJE
– Rodzina najemcy ma prawo wprowadzić się do wynajmowanego mieszkania lub domu.
– Wynajmowane mieszkanie nie może stwarzać zagrożenia dla życia mieszkańców.
– Gdy w wynajmowanym mieszkaniu lub domu występują braku lub uszczerbki, o których nie było mowy w umowie, najemca może zażądać niższego czynszu lub odmówić jego płacenia.
– Gdy dojdzie do znacznych rozbieżności z umową może ona zostać rozwiązana.
– W umowie najmu mieszkania lub domu może zostać zawarta kwestia dotycząca ubezpieczenia mienia (nor. innboforsikring). Tego typu ubezpieczenie dotyczy ubezpieczenia od pożaru, włamania, zalania itp.
– Standardowe umowy najmu w języku norweskim i angielskim można znaleźć tutaj.

Umowa kupna sprzedaży domu lub mieszkania w Norwegii

W Norwegii istnieje kilka sposobów na zakup nieruchomości i to w zależności od wybranego sposobu sporządzana jest umowa.
• Podczas zakupu nieruchomości przez agencję nieruchomości umowa między agencją nieruchomości a właścicielem nieruchomości musi zostać spisana, w innym przypadku ta pierwsza nie ma praw do nieruchomości. W takiej umowie powinna się również znajdować wysokość wynagrodzenia dla agenta nieruchomości, które wynosi od 1,2% do 3,1% wartości nieruchomości.
• W przypadku kupna nieruchomości przez portal aukcyjny w momencie podpisywania umowy sprzedającemu należy zapłacić 10% ceny zakupu. Dodatkowo, niezależnie od tego gdzie nieruchomość zostanie zakupiona, by umowa kupna sprzedaży została uznana za ważną, musi ona być podpisana przez obydwie strony, oferta sprzedającego musi zostać zaakceptowana przez kupującego oraz wcześniej została zawarta umowa ustna. Ponadto w przypadku, gdy któreś z postanowień umowy działa na szkodę klienta i jest niezgodne z norweskim prawem, uznaje się je za nieważne.

Słowniczek – umowa najmu, kupna, sprzedaży mieszkania lub domu w Norwegii