Polski program
do norweskich
FAKTUR
Napiszesz do nas?
*
*
*
* *pole obowiązkowe
Norweski portal
Norweski portal
Norwegia firma
Reklama

Powrót
Autobusy
Pociągi

SAMOCHÓD W NORWEGII



POLSKI SAMOCHÓD W NORWEGII

Norweskie przepisy dokładnie określają możliwość poruszania się po kraju samochodem na innych niż norweskie tablicach rejestracyjnych. Jazda samochodem na polskich rejestracjach jest możliwa w kilku przypadkach, jednak prawo dokładnie określa jak długo można się takim autem poruszać po Norwegii i kiedy konieczne jest zgłoszenie się do służb celnych. Poniżej omówione zostaną poszczególne przypadki.

  • Chcesz przeprowadzić się do Norwegii. Możliwe są dwie sytuacje.
  1. a) Przeprowadzasz się na określony czas.
  2. b) Przeprowadzasz się na stałe.

  1. A) W przypadku tymczasowego pobytu w Norwegii można po kraju poruszać się polskim samochodem maksymalnie do roku lub do dwóch lat. W pierwszym wypadku trzeba być w stanie udokumentować, że pobyt nie będzie trwał dłużej niż rok (np. umową o pracę na czas określony czy umowę o wynajem mieszkania).*WAŻNE! Rok liczony jest od momentu przyjazdu do Norwegii, a nie od momentu sprowadzenia do Norwegii samochodu na polskich rejestracjach.

Druga sytuacja, czyli pobyt do dwóch lat, rządzi się trochę innymi prawami. Po pierwsze trzeba być stanie udokumentować, że pobyt nie będzie trwał dłużej niż dwa lata (umowa o pracę, umowa o wynajem mieszkania). Termin upływu dwóch lat liczony jest od momentu przyjazdu do Norwegii, a nie od momentu sprowadzenia do Norwegii polskiego samochodu.

*WAŻNE! Aby móc poruszać się po Norwegii samochodem na polskich tablicach rejestracyjnych trzeba złożyć wniosek o pozwolenie na to (midlertidig kjøretillatelse). Wniosek (RF-1330) trzeba złożyć w pierwszym roku pobytu w Norwegii. Składa się go elektronicznie przez portal Altinn.no (tutaj). Do wniosku trzeba dołączyć dokumenty potwierdzające, że pobyt w Norwegii nie będzie dłuższy niż dwa lata. Do takich dokumentów zalicza się umowę o pracę, dokumenty zaświadczające o podjęciu studiów, dokumenty informujące o długości pozwolenia na pobyt w Norwegii członków rodziny zainteresowanego, dokumenty potwierdzające powrót do Polski po dwóch latach (z pracy w Polsce lub potwierdzające wynajmowanie lub posiadanie mieszkania/domu w Polce).

Aby pobyt został uznany za tymczasowy nie można przebywać w Norwegii przez 365 dni w ciągu dwóch lat poprzedzających moment przybycia do Norwegii, od którego ma być liczony pobyt tymczasowy z związku z możliwością poruszania się po kraju samochodem na polskich rejestracjach.

  1. B) W przypadku przeprowadzki do Norwegii nie można poruszać się po kraju samochodem na polskich tablicach rejestracyjnych bez opłacenia cła i podatków. Można uzyskać tymczasowe pozwolenie (na 14 dni) na poruszanie się polskim autem. W tym celu należy złożyć wniosek o tymczasowe pozwolenie na poruszanie się polskim samochodem. Wniosek (RF-1340) składa się elektronicznie tutaj. W takim wypadku trzeba też dołączyć umowę o pracę i dokumenty poświadczające przeprowadzkę. Konieczne jest dopełnienie procedur importowych oraz opłacenie odpowiednich podatków. Te procedury dotyczą wszystkich, którzy decydują się na import samochodu spoza Norwegii (nie ma znaczenia kraj, z którego się przeprowadza).
  • Mieszkasz za granicą i wybierasz się do Norwegii do pracy/na studia/turystycznie.
  • a) Masz rodzinę, która nie mieszka w Norwegii (rodzina czyli mąż/żona lub dziecko poniżej 18go roku życia).
  • b) Nie masz rodziny poza granicami Norwegii.

A) Jeśli co najmniej raz w miesiącu odwiedza się rodzinę w Polsce, z którą się mieszka, to jest się uznawanym za rezydenta Polski, co oznacza, że można użytkować w Norwegii samochód na polskich rejestracjach.

B) W tej sytuacji można rozpatrywać kilka przypadków.

  • 1) Pobyt tymczasowy w Norwegii – opisany wyżej: polskiego samochodu można używać do roku lub do dwóch lat.
  • 2) Gdy mieszka się na stałe w Polsce, ma się tam pracę lub chodzi się do polskiej szkoły, to w Norwegii można używać polskiego samochodu. Nie można być w takiej sytuacji rezydentem Norwegii (czyli przebywać tu dłużej niż 185 dni w roku). Jeśli mieszka się w Norwegii z dzieckiem lub małżonkiem, to jest się uznawanym za rezydenta Norwegii.
  • 3) Jeśli pobyt w Norwegii związany jest z pracą lub studiami, ale nie jest się rezydentem Norwegii (przebywa się poza jej granicami dłużej niż 185 dni w roku), a samochodu używa się do codziennych dojazdów do pracy lub do szkoły, to nie trzeba mieć pozwolenia na używanie polskiego auta i można nim poruszać się po kraju. Jeśli mieszka się w Norwegii z dzieckiem lub małżonkiem, to jest się uznawanym za rezydenta Norwegii i powyższe zasady przestają obowiązywać.
  • 4) Gdy odwiedza się Norwegię w celach turystycznych (do trzech miesięcy), to można używać polskiego samochodu bez konieczności zgłaszania tego faktu.
  • Mieszkasz w Norwegii.

Gdy mieszka się w Norwegii, trzeba mieć pozwolenie na jazdę zagranicznym samochodem. Dotyczy to studentów, emerytów i wszystkich, którzy przebywają na terenie Norwegii przez większą część roku. Wyjątek stanowią osoby, które mają rodzinę poza granicami Norwegii (opisane wyżej). Pozwolenia nie trzeba mieć, jeśli jeździ się z osobą, która takie pozwolenie ma lub jeśli pracuje się w firmie, która używa zagranicznych samochodów.

W Norwegii obowiązują różne zasady co do jazdy zagranicznym samochodem, gdy jest się mieszkańcem tego kraju:

  • a) Wynajęty samochód (z firmy wypożyczającej auta).
  • b) Pożyczony samochód (od osoby prywatnej).
  • c) Firmowy samochód.
  • d) Własny samochód.
  1. A) Wynajętym samochodem można w ciągu roku jeździć łącznie przez 42 dni (ten czas można dzielić). Przy wjeździe do Norwegii trzeba zgłosić ten fakt. Zarejestrować trzeba wszystkie osoby, które zgłoszone są jako kierowcy takiego auta. Przepisy te nie mają zastosowania, jeśli w dokumentach wypożyczonego auta jest zapis o możliwości jego sprzedaży lub gdy auto pożyczone jest od osoby prywatnej. Zgłoszenia dokonuje się tutaj.

  1. B) Samochód pożyczony od prywatnej osoby może być używany na terenie Norwegii przez 25 dni w roku (ten czas można dzielić). Przed przyjazdem należy zgłosić ten fakt (tutaj). Należy pamiętać o aktualnym ubezpieczeniu samochodu – to na kierowcy, a nie na właścicielu spoczywa ewentualna odpowiedzialność za szkody.

C) Jeśli pracodawca osoby zamieszkałej na terenie Norwegii ma firmę, której siedziba znajduje się poza granicami Norwegii, to można w takim przypadku ubiegać się o korzystanie z zagranicznego, firmowego samochodu na terenie Norwegii przez maksymalnie 12 miesięcy. Wniosek o pozwolenie należy złożyć przed sprowadzeniem auta do Norwegii. Wniosek składa osoba zainteresowana, a nie pracodawca. W przypadku zmiany auta, należy ponownie złożyć wniosek. Aby otrzymać pozwolenie trzeba spełnić kilka warunków:- Pracodawca wyznacza konkretny samochód przeznaczony dla danego pracownika.

  • – Samochód jest niezbędny do wykonywania obowiązków.
  • – Samochód nie może być używany przez więcej niż 183 dni w ciągu 12 miesięcy. Nie może być używany do celów prywatnych i nie można korzystać z niego więcej niż używano by go w kraju, gdzie jest siedziba pracodawcy (sprawdza się to na podstawie stanu licznika).
  1. D) Z zasady, jeśli mieszka się w Norwegii, to nie można jeździć zagranicznym samochodem. Istnieje kilka wyjątków. Przed wjazdem do kraju zagranicznym samochodem trzeba postarać się o pozwolenie, które zawsze trzeba mieć przy sobie. Przypadki, w których rezydent Norwegii może używać zagranicznego auta to:
  • – Przeprowadzka z lub do Norwegii.
  • – Demonstracja samochodu (np. auto zabytkowe).
  • – Przejazd przez Norwegię.
  • – Inne sytuacje, w których niezbędne jest użycie auta jednorazowo, przez krótki czas (sprawy rozpatrywane indywidualnie).

Wniosek o pozwolenie składa się elektronicznie przez portal Altinn (tutaj).

IMPORT SAMOCHODU DO NORWEGII

W przypadku gdy nie można w Norwegii uzyskać pozwolenia na poruszanie się polskim samochodem, można zdecydować się na zakup norweskiego auta lub zarejestrowanie polskiego samochodu. Często okazuje się, że cło, podatki i inne opłaty związane z rejestracją samochodu przewyższają jego wartość i bardziej opłaca się kupić samochód w Norwegii. Jeśli ktoś zdecyduje się na import polskiego samochodu do Norwegii, to konieczne będzie dokonanie kilku formalności.

  • Przed przyjazdem do Norwegii

Urząd podatkowy udostępnia kalkulator, który pozwala na wyliczenie wysokości cła. Kalkulator dostępny jest tutaj (wersja angielska tutaj).

Przed sprowadzeniem auta do Norwegii warto skonstatować się ze Statens Vegvesen, by dowiedzieć się, czy auto spełnia wszystkie normy obowiązujące w Norwegii. Samochód, by legalnie się poruszać, musi mieć ważne ubezpieczenie i tablice rejestracyjne. Należy też dowiedzieć się, czy nie ma jakichś ograniczeń co do eksportu danego pojazdu do Norwegii.

Przed wyjazdem można również przygotować dokumenty tranzytowe (w urzędzie celnym w Polsce). Jeśli nie ma się takich dokumentów, to załatwia się je w urzędzie celnym w Norwegii.

  • Przekroczenie norweskiej granicy

Lista urzędów celnych znajduje się tutaj. Importując samochód, trzeba wybrać przejście oznaczone kolorem czerwonym, który oznacza wwożenie rzeczy do oclenia.

Dokument tranzytowy (wydany w Polsce lub w Norwegii) uprawnia do poruszania się zagranicznym samochodem od przejścia granicznego do lokalnego urzędu celnego (bestemmelsestollsted – jest on wskazany w dokumencie).

Chcąc opłacić podatek VAT na granicy, należy wcześniej sprawdzić czy jest to możliwe na wybranym przejściu granicznym.

  • Oclenie samochodu – fortolling (VAT + ewentualna opłata od klimatyzacji).

Jeśli nie uregulowano tych opłat na granicy, trzeba tego dokonać w lokalnym urzędzie celnym – z reguły do trzech dni po przekroczeniu granicy. Potrzebne będą następujące dokumenty:

* Dokumenty tranzytowe wydane przez norweskie lub przez polskie służby celne.

* Dokumenty określające wartość samochodu: umowa kupna, faktura lub zaświadczenie od rzeczoznawcy, jeśli samochód był kupiony jakiś czas temu, a jego wartość powinna zostać zaktualizowana.

* Oryginalne dokumenty potwierdzające zagraniczną rejestrację pojazdu.

Po opłaceniu należności właściciel auta otrzymuje Melding til avgiftsberegning og registrering (blankiet NA-0221), z którym trzeba udać się do Statens Vegvesen.

  • VAT i opłata za klimatyzację za samochód sprowadzony do Norwegii

Podatek VAT (norweski MVA) wynosi 25% od wartości celnej samochodu. Na wartość celną składa wartość samochodu (z umowy kupna, z faktury lub z oświadczenia o zaktualizowanej wartości), koszty przewozu auta i koszty ubezpieczenia do norweskiej granicy.

Opłata za klimatyzację wynosi zazwyczaj 646,50 koron za kilo gazu użytego w klimatyzacji.

  • Tablice rejestracyjne

Po ocleniu auta można jeździć na zagranicznych tablicach rejestracyjnych do 30 dni (trzeba mieć kartę pojazdu oraz ważne ubezpieczenie). Można też kupić tymczasowe tablice rejestracyjne w jednym z oddziałów Statens Vegvesen (adresy tutaj).

To kierowca jest odpowiedzialny za prawidłowość oznaczeń auta i ważność ubezpieczenia. W razie wątpliwości, co do stanu samochodu i ważności posiadanych dokumentów, można skontaktować się z odpowiednimi władzami.

  • Wizyta w Statens Vegvesen

Każdy importowany używany samochód musi zostać sprawdzony w jednym z oddziałów Statens Vegvesen (lista tutaj). Nowe samochody nie muszą być kontrolowane, jeśli mają dokument COC (europejski certyfikat zgodności). Jeśli go nie mają, to także muszą zostać poddane kontroli.

Na wizytę w oddziale trzeba zabrać dokument otrzymany w urzędzie celnym – Melding til avgiftsberegning og registrering (blankiet NA-0221). Jeśli wszystko jest w porządku, to Statens Vegvesen wystawia dokumenty, które są podstawą do ustalenia wysokości podatku za samochód.

Do opłacenia będą dwa podatki: engangsavgiften i vrakpantavgiften. W przypadku samochodów używanych opłata engangsavgiften może zostać zmniejszona. Ta opłata zależy od wielu czynników, między innymi od emisji dwutlenku węgla czy pojemności silnika. Jeśli chodzi o opłatę vrakpantavgiften, to wynosi ona 2400 koron. Po opłaceniu wszystkich należności można zarejestrować samochód.

  • Rejestracja samochodu w Statens Vegvesen.

W większości oddziałów trzeba wcześniej umówić się na wizytę, podczas której zarejestruje się samochód. Podczas rejestracji potrzebne będą różne dokumenty:

* Melding til avgiftsberegning og registrering (blankiet NA-0221) otrzymany na granicy.

* Zagraniczną kartę pojazdu (dowód rejestracyjny).

* Dokument potwierdzający tożsamość – prawo jazdy, kartę bankową ze zdjęciem i numerem personalnym.

* Ubezpieczenie samochodu.

Po zarejestrowaniu samochodu, jego właściciel otrzymuje tymczasowy dowód rejestracyjny. Właściwy dowód zostanie dosłany pocztą. Na dowodzie tymczasowym nie można wyjeżdżać poza granice kraju. Przy rejestracji trzeba oddać polskie lub tymczasowe norweskie tablice rejestracyjne.

  • Opłata roczna

Od 1 stycznia 2018 roku opłata roczna została zastąpiona ubezpieczeniem komunikacyjnym – opłata za ubezpieczenie komunikacyjne doliczana jest przez norweskie firmy ubezpieczeniowe do ubezpieczenia samochodu, a następnie przekazywana do urzędu podatkowego. Opłata dotyczy pojazdów o dopuszczalnej masie 7500 kg lub większej.

Norweski urząd podatkowy zachęca do kontaktu w przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z importem oraz z rejestracją importowanego samochodu. Z urzędem można skontaktować się tutaj.

KUPNO SAMOCHODU W NORWEGII

Kupując samochód, trzeba sporządzić umowę kupna-sprzedaży. Zazwyczaj przygotowuje ją sprzedawca. Po zakupie samochodu w Norwegii trzeba dopełnić kilku formalności.

  • Powiadomienie Statens Vegvesen o zmianie właściciela samochodu (Salgsmelding).

Można to zrobić przez internet (tutaj). Sprzedawca wysyła przez portal wiadomość do kupującego (z pomocą jego danych osobowych: nazwiska, numeru personalnego i numeru telefonu). Osoba kupująca odbiera wiadomość przez portal i zatwierdza zmianę właściciela samochodu.

Można też zrobić to osobiście. W takim wypadku należy wypełnić Melding om kjøretøy

som skifter eier (dostępny tutaj). Można też użyć del 2 (druga część) dowodu rejestracyjnego. Zarówno sprzedawca, jak i kupujący, muszą podpisać się na oświadczeniu, które w oryginale musi zostać dostarczone do Statens Vegvesen.

  • Opłacenie omregistreringsavgiften. Opłatę uiszcza kupujący. Jej wysokość można sprawdzić tutaj, podając numer rejestracyjny pojazdu oraz jego rodzaj. Opłaty można dokonać tutaj.
  • Należy opłacić ubezpieczenie na nazwisko nowego właściciela samochodu.
  • Ubezpieczenie komunikacyjne – opłata doliczana jest do ubezpieczenia samochodu i przekazywana do urzędu podatkowego.
  • Ważne badanie techniczne – EU-kontroll (wykonuje się je raz na dwa lata). Termin badania technicznego można sprawdzić tutaj.

Gdy wszystkie te formalności zostaną załatwione, Statens Vegvesen zarejestruje samochód. Na początku wydany zostanie tymczasowy dowód rejestracyjny. Do pięciu dni powinien zostać dostarczony pocztą właściwy dowód rejestracyjny.

  • Kolejny krok to zakup tzw. AutoPASS, który służy do uiszczania norweskich opłat bramkowych.

OPŁATY DROGOWE W NORWEGII

W Norwegii działa automatyczny system pobierania opłat za przejazd wybranymi drogami Najwygodniejszym sposobem uiszczania tej opłaty jest zamówienie urządzenia AutoPASS. Można je zamówić przez internet u wybranego operatora (lista tutaj). Każdy operator ma swój regulamin i oferuje klientom różne zniżki.

Urządzenie zostanie wysłane pocztą, a koszt jego dzierżawy wynosi 200 koron.

Opłaty są różne, zależą od rodzaju drogi i od samochodu. Najniższa opłata dla samochodu osobowego poniżej 3500kg wynosi ok. 14 koron. Tutaj na mapie można sprawdzić, które drogi są płatne i jak wysoka jest opłata za przejazd.

Warto korzystać z systemu AutoPASS, bo z reguły za każdy przejazd płatną drogą płaci się o co najmniej 10% mniej, niż bez AutoPASSa.

Zasady opłacania AutoPASS są różne w zależności od operatora. Można na swoje konto wpłacić np. 3000 koron na rok. Niewykorzystane środki przejdą na kolejny rok. Jeśli środki zostaną wykorzystane, to do kierowcy przyjdzie nowa faktura do opłacenia.

W przypadku braku AutoPASSa do kierowcy przyjdzie faktura za wszystkie przejazdy (bez żadnych zniżek).

Turyści przyjeżdżający do Norwegii także powinni wykupić urządzenie. Tutaj trzeba się zarejestrować, by móc zarządzać swoim kontem AutoPASS podczas turystycznej wizyty w Norwegii.

Niektóre bramki w Norwegii są manualne. Oznacza to, że za przejazd trzeba zapłacić przy przejeździe daną drogą. Jeśli na drodze znajdują się bramki manualne i AutoPASS, a kierowca ma AutoPASS, to powinien przejechać pasem dla osób korzystających z tego systemu.

Jeśli kierowca nie ma urządzenia AutoPASS, to nie powinien jeździć pasem przeznaczonym dla samochodów z AutoPASSem, tylko zatrzymać się przy bramce i opłacić przejazd (jeśli takie bramki znajdują się na drodze).

Planując podróż, można skorzystać z kalkulatora bramek (tutaj). Wystarczy wpisać początek trasy oraz miejsce docelowe. Kalkulator wyliczy nam przybliżony koszt.

SAMOCHÓD W NORWEGII – PRZYDATNE LINKI

Poniżej Toll Customs – oficjalna strona internetowa norweskich Służb Celnych
1

Poniżej Auto Pass – tu możesz zarejestrować swój samochód w systemie Auto Pass
1

Poniżej Bronnoysundregistrene – strona, która umożliwia sprawdzenie zadłużenia samochodu przed jego zakupem
1

GDZIE KUPIĆ AUTO W NORWEGII?

1

1

GDZIE UBEZPIECZYĆ AUTO W NORWEGII

1

1

1

1

1

Tutaj można porównać oferty różny norweskich ubezpieczycieli.

FAQ POLSKI SAMOCHÓD W NORWEGII

1. Czy jako turysta mogę w Norwegii jeździć polskim samochodem? Pokaż odpowiedź

2. Czy mogę jeździć polskim samochodem w Norwegii? Pokaż odpowiedź

3. Jak długo można jeździć polskim samochodem w Norwegii podczas tymczasowego pobytu w tym kraju? Pokaż odpowiedź

4. W jaki sposób mogę udowodnić, że mój pobyt tymczasowy nie przedłuży się? Pokaż odpowiedź

5. Czy osoba ubiegająca się o azyl w Norwegii może korzystać z pojazdu zarejestrowanego za granicą? Pokaż odpowiedź

FAQ IMPORT SAMOCHODU DO NORWEGII

1. Przeprowadzam się do Norwegii i chciałbym zabrać ze sobą samochód. Co muszę zrobić? Pokaż odpowiedź

2. Ile może kosztować zarejestrowanie samochodu w Norwegii? Pokaż odpowiedź

3. Czy powinienem zgłaszać na granicy chęć oclenia samochodu? Pokaż odpowiedź

4. Jakie dokumenty są potrzebne do oclenia auta w Norwegii? Pokaż odpowiedź

5. Ile wynosi cło za samochód sprowadzony do Norwegii? Pokaż odpowiedź

6. Jakie dane o samochodzie będą mi potrzebne, żeby wyliczyć cło? Pokaż odpowiedź

7. Na czym polega alternatywny sposób przeliczenia cła? Pokaż odpowiedź

8. Jaka jest różnica w sprowadzaniu starszych i nowych samochodów? Pokaż odpowiedź

9. Czym jest „moms”? Pokaż odpowiedź

10. Czym jest ,,tilstandsrapport”? Pokaż odpowiedź

11. Chcę sprowadzić z Polski samochód, który ma wielu współwłaścicieli. Czy będzie problem z jego ocleniem? Pokaż odpowiedź

12. Moje auto należy do mnie od lat i nie mam aktualnej umowy kupna. Jak określić wartość samochodu potrzebną do jego oclenia? Pokaż odpowiedź

13. Podobno samochód, który posiadamy ponad rok, możemy wprowadzić do Norwegii bez cła, jako mienie przesiedleńcze. Czy to prawda? Pokaż odpowiedź

14. Jakie opłaty obowiązują przy imporcie auta elektrycznego do Norwegii? Pokaż odpowiedź

FAQ ZAKUP SAMOCHODU I PODATEK DROGOWY W NORWEGII

1. Jakie opłaty muszę ponieść, jeśli kupuję samochód w Norwegii? Pokaż odpowiedź

2. Od czego zależy stawka opłaty za ubezpieczenie? Pokaż odpowiedź

3. Czy norweskie ubezpieczalnie honorują zniżki uzyskane w Polsce? Pokaż odpowiedź

4. Ile kosztuje przegląd samochodu w Norwegii? Pokaż odpowiedź

FAQ AUTOPASS W NORWEGII

1. Czy norweskie znaki drogowe różnią się od polskich? Pokaż odpowiedź

2. Ile kosztuje korzystanie w norweskich dróg? Pokaż odpowiedź

3. Czy przejazd tunelem w Oslo jest płatny? Pokaż odpowiedź

4. W których norweskich miastach pobierana jest opłata za wjazd do centrum? Pokaż odpowiedź

5. Jak zapłacić za drogi w Norwegii? Pokaż odpowiedź

6. Wpłaciłem 300 koron jako przedpłatę na system AutoPASS, jednak nie wykorzystałem takiej sumy. Jak odzyskać pieniądze? Pokaż odpowiedź

7. Zapłaciłem za przejazd na miejscu, a system pobrał mi środki z AutoPASS. Co zrobić? Pokaż odpowiedź

8. Chciałbym zarejestrować się w systemie, ale już przejechałem przez bramkę. Czy mogę to zrobić teraz? Pokaż odpowiedź

9. Czy za przejazd po drogach prywatnych również trzeba zapłacić? Pokaż odpowiedź