Kultura pracy w Norwegii
Silną pozycję w Norwegii mają związki zawodowe, które z dużym sukcesem bronią praw pracowników. Gdy raz otrzymało się pracę, trzeba dołożyć niebywałych starań, żeby ją stracić. Zakres obowiązków pracowników także jest osobliwy. Często zdarza się, że nad jednym zadaniem pracuje kilka osób, podczas gdy w innych krajach całe przedsięwzięcie powierzone zostałoby tylko jednej osobie. Norweski pracownik ma prawo odmówić wykonania zadania, jeżeli w jego odczuciu nie wpisuje się ono w zakres jego obowiązków – nikt nie będzie miał do niego z tego tytułu pretensji.
Dyrektorzy generalni Norweskich firm są najsłabiej opłacani na świecie podczas gdy wynagrodzenie szeregowego pracownika jest na ogół wyższe niż w innych krajach na analogicznych pozycjach.
Ważną i zawsze obecną kwestią dla norweskich pracodawców jest zapewnienie pracownikom bezpieczeństwa. Ściśle przestrzega się zasad BHP, a wszystkie zadania są z pedantyczną dokładnością analizowane pod kątem możliwości wystąpienia ryzyka. W branżach, które tego wymagają, pracownikom przyznaje się obowiązkową odzież i wyposażenie ochronne. W sytuacji zaistnienia potencjalnie niebezpiecznego zdarzenia lub groźby wypadku, natychmiast opracowuje się raport, na podstawie którego wdrażane są odpowiednie procedury.
W niewielu norweskich firmach można spotkać pracowników pod krawatem czy w szpilkach. Jeżeli specyfika branży tego nie wymaga, w tygodniu do pracy nosi się jeansy, T-shirt lub bluzę. W piątek (szczególnie latem) Norwegowie z reguły kończą pracę wcześniej, co umożliwia im szybsze wyrwanie się na weekend poza miasto. Nie jest to jednak jedyny sposób, w jaki norwescy pracownicy umilają sobie życie zawodowe.
Podobnie jak w Polsce organizowane są firmowe wigilie (julebord), czy wyjazdy integracyjne jednak w Norwegii wiele firm organizuje także wspólne obiady, grille, a nawet fredagskos– piątkowe spotkania przy kawie i cieście. Takie atrakcje budują atmosferę wzajemnego zaufania i życzliwości. Ma to także swoje odzwierciedlenie w zwiększeniu efektywności pracy. Norwegów zwykle bardziej motywuje rozwój osobisty, komfortowe warunki pracy i przyjaźni koledzy po fachu niż premie finansowe i inne sposoby nagradzania jak np. tytuł pracownika miesiąca. Takie wyróżnienie w norweskiej kulturze prowadziłoby raczej do zawstydzenia i zażenowania niż do dumy.
