Czy wiesz, jaka jest różnica między D-numerem a numerem personalnym?

W Norwegii każda osoba powinna posiadać numer identyfikacyjny. Jest on konieczny do załatwiania spraw w urzędach użytku publicznego oraz do założenia norweskiego konta bankowego. Istnieją dwa rodzaje numeru identyfikacyjnego: D-nummer i fødselsnummer. Numery te należy używać zawsze, gdy decydujemy się na pracę w Norwegii. Numer identyfikacyjny jest także konieczny przy składaniu wniosku o kartę podatkową.

D-nummer jest to numer tymczasowy, przyznawany obcokrajowcom, którzy zamierzają przebywać na terenie Norwegii krócej niż 6 miesięcy, a fødselsnummer, czyli numer personalny, można otrzymać raz na całe życie, otrzymują go osoby, które zamierzają przebywać w Norwegii dłużej niż 6 miesięcy. Okres pobytu w Norwegii jest zasadniczym kryterium decydującym o przyznaniu danego numeru identyfikacyjnego.

Geirangerfjord / Źródło foto: wikipedia.org

Polacy, którzy chcą przebywać w Krainie Fiordów przez ponad 3 miesiące, muszą zarejestrować się na policji, a następnie złożyć wniosek o wydanie karty podatkowej i nadanie numeru identyfikacyjnego.

Jaka jest różnica między D-numerem a fødselsnummerem?

1. Osoby, które mieszkają na stałe otrzymują fødselsnummer ważny przez całe życie. Numer ten składa się z 11 cyfr, z czego pierwszych sześć jest datą urodzenia.

2. Polacy, którzy decydują się na przyjazd do Norwegii w celach zarobkowych na okres krótszy niż 6 miesięcy, otrzymują D-numer. D-numer wygląda podobnie do numeru personalnego, ale pierwsza cyfra wzrasta zawsze o 4.

3. Polacy, którzy chcą zostać w Norwegii ponad 6 miesięcy, muszą złożyć wniosek o numer personalny i zgłosić przeprowadzkę do Skandynawii. Jeśli w świetle ustawy, osobie posiadającej D-numer, zostanie przyznany numer personalny, należy zaprzestać używania numeru tymczasowego.

Więcej informacji na temat numerów identyfikacyjnych w Norwegii można uzyskać pod adresem: https://pol-nor.com/tymczasowy-i-staly-numer-personalny-w-norwegii/.