Pobyt w Norwegii
Uzyskanie zezwolenia na pobyt w Norwegii – różnice pomiędzy obywatelami. Aby zarejestrować pobyt w Norwegii lub uzyskać do niego prawo, powstały liczne uwarunkowania, opierające się przede wszystkim na obywatelstwie, które już posiadamy. Różnice pojawiają się, gdy jesteśmy obywatelami EU/EOG lub EFTA, czy też pozostałych krajów.
Zezwolenie na pobyt na mocy ustawodawstwa ogólnego
- mogą o nie ubiegać się wszyscy obcokrajowcy
- obywatele EU/EOG/EFTA mogą starać się o zezwolenie na podstawie ustawodawstwa ogólnego lub ustawodawstwa EOG.
Prawo pobytu na mocy ustawodawstwa EOG
- mogą o nie ubiegać się jedynie obywatele krajów EU/EOG/EFTA
- wyjątkiem są obywatele Rumunii i Bułgarii, którzy przystąpili do UE w 2007 roku i obecnie są objęci przepisami przejściowymi, które są bardziej zaostrzone. Jedynym ustępstwem jest posiadanie pozwolenia wydanego w okresie roku od chęci ponownego podjęcia pracy w Norwegii.
Aby ubiegać się o pobyt stały potrzebne są niektóre zezwolenia na podstawie ustawodawstwa ogólnego, natomiast samo prawo pobytu na mocy ustawodawstwa EOG nie uprawnia do otrzymania możliwości stałego przebywania w tym kraju.
