Zasiłek dla kobiet ciężarnych – sprawdź koniecznie!

Świadczenia pieniężne przyznawane są kobietom ciężarnym, które nie mogą kontynuować swojej pracy zawodowej w okresie ciąży, w przypadku, gdy takie postępowanie mogłoby stanowić zagrożenie dla płodu.

Kobiety ciężarne nie mogą pracować, gdy warunki pracy są szkodliwe dla przyszłego dziecka. Do takich sytuacji należy praca z chemikaliami, fizycznie wyczerpująca praca, szczególnie stresująca oraz okoliczności psychospołeczne, które mogą zagrozić zdrowiu kobiety, a co za tym idzie jej dziecku.

By otrzymać świadczenie, kobieta musi mieć przepracowane co najmniej cztery tygodnie, a jej roczny dochód musi wynosić co najmniej połowę kwoty podstawowej z Krajowego Systemu Ubezpieczeń. Pieniądze wypłacane są od momentu, gdy kobieta przestanie pracować, aż do trzech tygodni przed porodem. Trzy tygodnie przed porodem oraz po urodzeniu dziecka można ubiegać się o świadczenia rodzicielskie, jeśli ma się do nich prawa. Świadczenia wypłacane są, co miesiąc i podlegają opodatkowaniu.

W przypadku, gdy kobieta nie pracuje na pełnym etacie, a jedynie wykonuje część swoich dotychczasowych obowiązków, może otrzymywać część świadczenia. Przerwanie pracy z powodu choroby uprawnia do korzystania z zasiłku chorobowego.

Wysokość świadczenia jest zwykle obliczane na podstawie dochodów kobiety osiąganych w momencie zaprzestania pracy. Obliczaniem kwoty zajmuje się NAV. Dla freelancerów wysokość świadczenia obliczana jest podobnie jak dla osób samozatrudnionych.

Obowiązkiem lekarza i położnej jest ocena medycznego ryzyka w stosunku do płodu, jeśli praca będzie nadal kontynuowana przez ciężarną. Pracownik musi ubiegać się o świadczenia za pomocą formularza Norweskiego Urzędu Inspekcji Pracy „Omplassering / tilrettelegging PGA graviditet” nr 474 b. Lekarz lub położna musi wypełnić część formularza. Wypełniony formularz należy dostarczyć do pracodawcy, który wysyła go do lokalnego biura NAV. W przypadku, gdy pracodawca wypłaca kobiecie w okresie zwolnienia pełną pensję musi to zaznaczyć w formularzu – „Inntektsopplysninger for arbeidstaker”.

Samozatrudnieni oraz wolne zawody muszą ubiegać się o świadczenia za pomocą formularza – ”Krav om svangerskapspenger til selvstendig næringsdrivende og frilanser „. Wniosek również musi zostać wypełniony przez lekarza lub położną. Należy opisać warunki pracy, które stanowią zagrożenie dla płodu. Powinno się także zawrzeć ocenę możliwości dostosowania pracy tak, by nie zagrażała dziecku.

Zmiany dotyczące wysokości dochodów, sytuacji rodzinnej lub sytuacji w pracy mogą mieć wpływ na otrzymywane płatności. Pobyt za granicą również może mieć wpływ. Należy niezwłocznie zgłaszać wszystkie zmiany do lokalnego biura NAV.