Wierzenia Wikingów
Głównym elementem świata skandynawskich bóstw jest święty jesion Yggdrasil, podlewany przez trzy Norny – boginie przeznaczenia, tkające nić ludzkiego życia. Łączy on 9 światów, w których żyją poszczególni bogowie, olbrzymowie, zmarli, krasnoludy i ludzie. Przykładowo, w Asgardzie znajduje się siedziba Asów, w Wanaheim żyją bogowie urodzaju i płodności, w Álfheim – elfy, Muspelheim to kraina ognistych olbrzymów, Helheim – kraina umarłych, Svartalfheim jest królestwem krasnoludów, ludzie natomiast żyją w Midgardzie.
Asgard to piękna kraina wiecznej wiosny, gdzie bogowie podejmują decyzje i ucztują. Znajduje się tam także stworzona ze srebrnych włóczni, tarcz i zbroi Valhalla – miejsce dla zmarłych chwalebną, bohaterską śmiercią, przygotowanie do końca świata poprzez codzienne walki. Dusze wojowników do Valhalli sprowadzają Walkirie – piękne, uzbrojone kobiety na skrzydlatych koniach.
Nilfhel (Helheim) to mroczna i przerażająca kraina, królestwo bogini Hel, będącej w połowie trupem. Nie ma stamtąd ucieczki, jedynie zmarli wyprowadzani przez Hel z grobów mają szansę uciec przed dotarciem do jej siedziby – trafiają wtedy na ziemię jako upiory. Pozostali mieszkańcy tej krainy to osoby zmarłe śmiercią naturalną, z powodu choroby lub w wyniku samobójstwa.
Najbardziej znani przedstawiciele Asów to: Baldur (uosobienie piękna, dobra i mądrości), Forseti (elokwentny i sprawiedliwy, zwolennik pokoju), Loki (zdolny zmieniać swą postać bóg kłamstwa), Odyn (najwyższy z bóstw, władca mądrości i wojen), Thor (bóg burzy, piorunów, urodzaju, jego atrybutem jest młot), Frigg (opiekunka rodziny), Idunn (bogini wiosny, jej złote jabłka pozwalały śmiertelnym bogom zachować młodość).
Wśród Wanów – mieszkańców świata Wanaheim, do najpopularniejszych należą: Frey (opiekun urodzaju, płodności, radości), Freya (najpiękniejsza bogini, uosobienie miłości i magii), Njord (bóg morza, kupców, bogactwa).
Koniec świata nordyckich bóstw zwie się Ragnarök. Jest to wielka bitwa, podczas której spłonie Asgard, zgasną gwiazdy, zginą wszyscy bogowie, a ziemię nawiedzi powódź. Po apokalipsie wyłoni się nowy świat – bez przemocy, wojen, gdzie ludzie, zwierzęta i bogowie będą żyć w pokoju, radości i szczęściu.