Umowa o wynajem mieszkania

Prawa i obowiązki wynajmującego i najemcy regulowane są przez norweską ustawę husleieloven (dostępna tutaj). Prawo chroni najemców przed nadużyciami ze strony właścicieli mieszkań. Aby być objętym taką ochroną należy zawsze podpisywać umowę o wynajem mieszkania. Warto skorzystać ze wzorów udostępnianych przez norweskie władze, aby mieć całkowitą pewność, że umowa jest zgodna z prawem. Wzór umowy do pobrania tutaj (umowa stworzona przez Norweską Federację Konsumentów).

Umowy można podzielić ze względu na czas wynajmu. Wyróżnia się umowy:

na czas określony (nie można jej zawierać na okres krótszy niż 3 lata),
na czas nieokreślony (jest ona ważna do czasu, aż najemca lub wynajmujący jej nie wypowie).

Warto tu zaznaczyć, że umowa może być zawarta na rok, jeśli najemca ma wynajmować strych lub piwnicę w domu wolnostojącym lub jedno z mieszkań w domu dwurodzinnym, jeśli wynajmujący również mieszka w tym domu.

Co musi znaleźć się w umowie wynajmu?

Najlepiej, aby znalazło się tam jak najwięcej informacji:

nazwiska stron,
adresy zamieszkania stron,
adres lokalu, który jest wynajmowany,
uzgodniona wysokość czynszu,
wysokość opłat – w umowie można zawrzeć dodatkowe opłaty dotyczące wody, prądu (beregnes etter målt forbruk – obliczany według zużycia lub betales til utleieren med – płatne w określonej kwocie przez najemcę), telewizji i internetu.
okres wypowiedzenia umowy (jeśli nie jest podany, to wynosi 3 miesiące),
numer konta do wpłaty czynszu,
data opłacania czynszu,
wysokość depozytu,
numer konta depozytowego,
spis sprzętów znajdujących się w mieszkaniu.

Wypowiedzenie umowy najmu

Jeśli okres wypowiedzenia nie zostanie zawarty w umowie, to ustawowo wynosi on 3 miesiące.
Najemca może wypowiedzieć umowę najmu bez podania przyczyny.
Wypowiedzenie musi zostać sporządzone na piśmie.
Wypowiedzenie umowy przez wynajmującego musi być złożone na piśmie wraz z podaniem przyczyny.
Jeśli najemca nie ma możliwości osobistego skontaktowania się z wynajmującym, to aby dotrzymać terminów wypowiedzenia warto wysłać je pocztą lub chociaż mailem.

Mieszkanie należy opuścić z końcem okresu wypowiedzenia, ustalonym w umowie. Zazwyczaj taki okres liczony jest od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano wypowiedzenie (otrzymano je 28 czerwca, okres wypowiedzenia liczy się od 1go lipca). Oznacza to, że jeśli okres wypowiedzenia wynosi dwa miesiące, wypowiedzenie otrzyma się dowolnego dnia czerwca, to do końca sierpnia można korzystać z mieszkania, oczywiście dokonując za nie wszelkich opłat. Opłaty za czynsz mogą zostać pobrane z konta depozytowego, jeśli wynajmujący i najemca tak się umówią.

Umowa może zawierać zapis o braku możliwości złożenia wypowiedzenia w okresie trwania umowy. W takim wypadku nie można jej zerwać i trzeba płacić wszystkie opłaty do końca trwania umowy.

Warto wiedzieć, że:

1. Rodzina najemcy ma prawo wprowadzić się do wynajmowanego mieszkania lub domu.

2. Wynajmowane mieszkanie nie może stwarzać zagrożenia dla życia mieszkańców.

3. Gdy w wynajmowanym mieszkaniu lub domu występują nieprawidłowości o których nie było mowy w umowie, najemca może zażądać niższego czynszu lub odmówić jego płacenia. Warto wszystkie wady mieszkania udokumentować za pomocą zdjęć, a informacje o nich wpisać do umowy.

4. Gdy dojdzie do znacznych rozbieżności z umową może ona zostać rozwiązana. Przykładowo najemca może rozwiązać umowę, gdy okaże się, że dach jego mieszkania przecieka, a wynajmujący nie poinformował go o tym.

5. W umowie najmu mieszkania lub domu może zostać zawarta kwestia dotycząca ubezpieczenia mienia (nor. innboforsikring). Tego typu ubezpieczenie dotyczy ubezpieczenia od pożaru, włamania, zalania itp.

6. Wynajmujący może zmienić wysokość czynszu ale maksymalnie raz na rok i w związku ze zmianami wskaźnika cen konsumenckich. W celu zażądania zmiany wysokości czynszu wynajmujący musi wysłać do najemcy pisemne ostrzeżenie w miesięcznym wyprzedzeniem. Najemca także może żądać zmiany wysokości czynszu. Takie prawo przysługuje mu raz do roku w związku ze zmianą wskaźnika cen konsumenckich

7. Standardowe umowy najmu w języku norweskim i angielskim można znaleźć tutaj.

8. Mieszkania nie można podnajmować bez wiedzy wynajmującego.

9. Wynajmujący nie może obciążyć najemcy kosztami związanymi z normalnym zużyciem sprzętów i wyposażenia (np. kamień na wannie, uszkodzenia sprzętu nie z winy najemcy).

10. Jeśli w umowie o wynajem mieszkania znajdują się postanowienia niezgodne z norweskim prawem, a najemca podpisze umowę, to w przypadku dochodzenia roszczeń, taka umowa będzie nieważna w zakresie postanowień niezgodnych z prawem.

11. Remont mieszkania można przeprowadzić tylko za zgodą jego właściciela.

Może Cię również zainteresować:

Komentarze