Czy można uniknąć opłaty za abonament telewizyjny w Norwegii?

Czy można oglądać stację NRK i nie płacić abonamentu? Niektórzy twierdzą, że zaplombowanie telewizji wystarczy, aby uniknąć opłaty licencyjnej. Czy rzeczywiście jest to takie proste?

Coraz więcej osób odchodzi od tradycyjnych odbiorników telewizyjnych i korzysta z usług online lub transmisji strumieniowej. Odbiorniki to wszystkie urządzenia, mogące bezpośrednio odbierać i przekazywać sygnał telewizyjny. Zalicza się do nich między innymi: urządzenia z wejściem antenowym (telewizory, nagrywarki, dekodery, komputery z kartą TV). Do powyższego typu nie należą Apple TV, PC bez karty TV i monitory komputerowe. Mimo że można na nich oglądać telewizję internetową NRK, nie ma obowiązku wnoszenia za to opłat. Każdy, kto nabywa, wykorzystuje lub posiada odbiornik telewizyjny, powinien zgłosić ten fakt do NRK.

Wnoszenie opłaty licencyjnej w Norwegii obowiązuje od 1924 roku. Od 1968 r. odnosi się do gospodarstwa domowego, a nie pojedynczego odbiornika. W 2015 roku, wartość abonamentu wynosiła 2756,16 NOK, a płatność odbywała się w dwóch ratach. Za okres od 1 stycznia do 30 czerwca należało zapłacić do końca stycznia, a za pozostałe miesiące do końca lipca.

Opłatę za telewizję w Norwegii muszą wnosić przede wszystkim gospodarstwa domowe, posiadające odbiornik telewizyjny. Nie jest istotne, czy używają go czy nie, a także czy oglądają stację NRK. Dział licencji podkreśla bowiem, że opłaca się posiadanie odbiornika, a nie oglądanie transmisji tego programu. Zgodnie z prawem, jeżeli ktoś odbiera sygnał telewizyjny, musi pokryć za niego koszty. Do wpłaty zobowiązani są także najemcy mieszkań, w których znajdują się odbiorniki. Wyjątek stanowi sytuacja, kiedy abonament wlicza się w koszt wynajmu mieszkania. Instytucje, posiadające wiele urządzeń odbiorczych, takie jak szpitale czy domy opieki, wnoszą tylko jedną opłatę licencyjną.

W przypadku, gdy ktoś posiada telewizor, a nie korzysta z jego sygnału, musi uszczelnić wejście antenowe – wówczas, zgodnie z definicją, nie jest posiadaczem odbiornika. Po wykonaniu tej czynności, telewizor uznaje się za monitor komputerowy, niepodlegający opłacie licencyjnej. Środki uszczelniające plombują wejście do telewizora tak, aby nie można było podłączyć kabla. Tego typu usługi świadczą punkty serwisowe. Wcześniej zalecano usuwanie tunera urządzenia, jednak obecnie jest to trudniejszy proces z uwagi na nowocześniejszy sprzęt. Koszt założenia blokady to około 700 NOK, gdy sprzęt zostanie dostarczony do serwisu lub około 1000 NOK, jeśli serwisanci przyjeżdżają do klienta. Druga kwota uzależniona jest wówczas od odległości między klientem a punktem serwisu.

Zablokowanie telewizora w punkcie serwisowym musi być odpowiednio udokumentowane. Osoby, których odbiorniki są zablokowane, mogą wypowiedzieć licencję NRK na piśmie. Agencja Licencji jest w stanie doliczyć 15% do abonamentu, gdy posiadający odbiornik telewizyjny nie płaci za abonament. Osoby sprzedające telewizory i inne urządzenia, muszą posiadać na to zezwolenie. Informację na temat tego, kto stał się posiadaczem odbiornika, agencja czerpie właśnie od sprzedawców. Nikt nie ma prawa przeszukiwać czyjegoś domu w celu znalezienia jakiegokolwiek sprzętu.