10 rzeczy, o których musisz wiedzieć wynajmując mieszkanie w Norwegii

2. W myśl obowiązującej ustawy Husleieloven na to, czy umowa najmu zostanie zawarta, nie może mieć wpływ pochodzenie etniczne, narodowość, kolor skóry, język, religia czy orientacja seksualna. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji stosuje się ustawę o dyskryminacji.

3. Podpisanie umowy jest jednoznaczne z akceptacją warunków i standardu mieszkania. Wynajmujący nie może mieć roszczeń do właściciela mieszkania o szkody o których wiedział i które były widoczne w momencie podpisania umowy. W związku z tym dobrze jest sfotografować mieszkanie, meble i przedmioty znajdujące się w nim, by mieć dowód na to, w jakim stanie się znajdowały.

4. W większości przypadków właściciel mieszkania przy podpisaniu umowy najmu, będzie wymagał wpłacenia kaucji lub depozytu. Jego wysokość wynosi zazwyczaj trzykrotność czynszu, a maksymalna wysokość depozytu nie może być wyższa niż sześciokrotność czynszu. Ustalona kwota wpłacana jest na specjalne zablokowane konto (którego właścicielem jest najemca), zakładane wraz z podpisaniem umowy. Koszty prowadzenie konta ponosi najemca. Informacja dotycząca wysokości wpłaconej kaucji powinna znaleźć się w umowie.

5. Umowę najmu można zawrzeć na czas określony (który nie może być krótszy niż 3 lata) oraz nieokreślony. Jeżeli okres wypowiedzenia nie został określony w umowie, zgodnie z norweską ustawą wynosi on 3 miesiące. Standardowe umowy najmu w języku norweski i angielskim można znaleźć na stronie: http://www.forbrukerradet.no/forside/kontrakter/.

6. Norweskie prawo określa, że przez pierwsze trzy lata od zawarcia umowy, zabrania się zwiększania wartości czynszu o kwotę wyższą niż CPI (indeks wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych).

7. Jedyne opłaty dodatkowe, które mogą zostać doliczone do czynszu to: opłaty za prąd, wodę oraz kanalizację. Zawieranie innych opłat dodatkowych w umowie jest niedozwolone.

8. Gdy dojdzie do sytuacji spornej sprawę należy zgłosić do sądu arbitrażowego (nor. forliksrådet) lub komisji rozjemczej do spraw sporów mieszkaniowych (nor. husleietvistutvalget). Komisje rozjemcze znajdują się w Oslo, Akerhus, Bergen i Trondheim.

9. Według obowiązującego prawa to właściciel budynku i mienia jest odpowiedzialny za ogólny dobry jego stan. Jeżeli w mieszkaniu pojawi się grzyb, pleśń lub wilgoć, właściciel zobowiązany jest do podjęcia kroków w celu jego usunięcia naprawy wszystkich powstałych w związku z tym szkód. Jeżeli tego nie zrobi, oznacza to, że nie wywiązał się z warunków umowy dotyczącej wynajmu mieszkania. Najemca może w takim przypadku żądać obniżenia czynszu za mieszkanie.

10. Warto pamiętać, aby każda forma kontaktu z właścicielem mieszkania miała formę pisemną.

Treść ustawy dotyczącej wynajmu (Husleieloven) znajdziesz na stronie: https://www.regjeringen.no/no/dokumenter/husleieloven/id270390/.