Norweska emerytura dla Polaków

Polacy, którzy decydują się na pracę w Norwegii przez okres dłuższy niż 3 miesiące, muszą uzyskać pozwolenie na pobyt lub na pracę, a następnie zgłosić się do rejestru ewidencji ludności, który jest częścią urzędu podatkowego. Prawo do pomniejszonych świadczeń emerytalnych nabywa się już po 3 latach pracy w Norwegii.

Emerytura w Norwegii przysługuje wszystkim osobom, które ukończyły 67 lat i jest wypłacana już po ukończeniu 62 roku życia, ale w takim wypadku jest proporcjonalnie zmniejszona.

Emerytura minimalna należy się wszystkim osobom po ukończeniu 16 roku życia, które przez okres 3 lat byli ubezpieczeni. By uzyskać prawo do norweskich świadczeń emerytalnych wystarczy przez okres trzech lat być członkiem norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych, niekoniecznie w ciągu trzech następujących po sobie lat. Na takie świadczenie składa się emerytura podstawowa i dodatek specjalny.

Przeczytaj koniecznie: Firma w Norwegii a Twoja przyszła emerytura.

Pełna emerytura przysługuje jedynie osobom, które mieszkały w Norwegii i opłacały składki emerytalne w NAV przez 40 lat. Na jej wysokość wpływa ponadto emerytura dodatkowa oraz ewentualne dochody dzieci i współmałżonka, co jest uzależnione od dochodu.

Minstepensjon  jest to tzw. emerytura minimalna, która przysługuje wszystkim osobom, które mieszkały w Norwegii przez co najmniej 40 lat i należały w tym czasie do Norweskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Folketrygden). Ze względu na to, że koszty życia w Norwegii są dość duże, wielu emerytów decyduje się spędzić życie na emeryturze za granicą. Emeryturę norweską można pobierać, mieszkając poza granicami kraju. Warto jednak zaznaczyć, że osoby, którym należy się świadczenie, a większość życia spędzili poza Norwegią, mogą pobrać emeryturę po 9- miesięcznym pobycie stałym w Norwegii po ukończeniu  wieku emerytalnego.

Pensjonspoeng są to tzw. punkty emerytalne, które otrzymuje się za określony dochód wypracowany (lub otrzymany w formie świadczeń) w danym roku podatkowym. Jeśli osoba, która ukończyła wiek emerytalny, nadal kontynuuje pracę, może wciąż zbierać punkty emerytalne. Dzieje się tak jednak jedynie do ukończenia 75 roku życia. Po tym czasie opłacane składki emerytalne nie wpływają na wysokość świadczenia.

Przeczytaj również: Koszty założenia firmy w Norwegii a oszustwa z tym związane

Wysokość emerytury zależy od ilości przepracowanych lat, wysokości opłacanych składek, wysokości zarobków i dodatkowego opłacania składek w prywatnym funduszu. Ponadto na wysokość emerytury otrzymywanej w Norwegii wpływ mają  dochody z tytułu świadczeń z Folketrygden (urlop macierzyński, bezrobocie, choroba, trwała lub czasowa niezdolność do pracy) oraz to, czy małżonek lub partner pracuje lub czy jest na emeryturze lub rencie. Ilość przepracowanych legalnie lat ma jednak największe znaczenie przy wyliczaniu wysokości norweskiej emerytury. Zazwyczaj pracownikom sektora publicznego wypłacana jest emerytura w wysokości 2/3 dotychczasowego wynagrodzenia. Szczegółowe zasady wysokości emerytury są uzależnione od roku urodzenia pracownika. Na stronie internetowej NAV w zakładce „Din pensjon” można, po zalogowaniu, sprawdzić wysokość przysługującej aktualnie emerytury.

Będąc na emeryturze norweskiej, można pracować i zarabiać duże pieniądze bez obawy o wysokość wypłacanego świadczenia emerytalnego.

Więcej przeczytasz w naszej zakładce emerytura w Norwegii.