Polski program
do norweskich
FAKTUR
Napiszesz do nas?
*
*
*
* *pole obowiązkowe
Norweski portal
Norweski portal
Norwegia firma
Reklama

Powrót

Finnmark

Jest to największy okręg Norwegii. Wcześniej nosił nazwę Vardøhus. Znajduje się na północnym wschodzie tego kraju. Od strony zachodniej graniczy z okręgiem Troms, od wschodu z Rosją, a od południa z Finlandią. Stolicą jest miasto Vadsø. Jest najsłabiej zaludnionym okręgiem. Na terenie Finnmark nakładają się kultury: lapońska, norweska, fińska i rosyjska. Jednym z głównych źródeł utrzymania tutejszych mieszkańców jest hodowla reniferów.

Okręg Finnmark w liczbach:

  • 73 210 mieszkańców,
  • powierzchnia 48 618 km2,
  • 19 gmin.

Pierwsi ludzie pojawili się na terenie dzisiejszego Finnmarku około 10 000 lat temu i należeli w większości do kultury Komsa. Herb pochodzi z 1967 roku i przestawia złotą wieżę zamkową ukazaną na czarnym tle. Jest to wieża Sable, która znajduje się na zamku Or. Finnmark jest najdalej na północ wysuniętym okręgiem Norwegii (Svalbard nie jest uznawany za okręg). Wybrzeże silnie pocięte jest przez fiordy, jednak większość z nich tak naprawdę nimi nie są, ponieważ nie powstały w wyniku działania lodowca. Najwyższy punkt znajduje się na szczycie lodowca Øksfjordjøkelen, który ma powierzchnię 45 km2. Centralna i wschodnia część Finnmark jest ogólnie mniej górzysta, a nie ma lodowców. Przyroda jest dość zróżnicowana, od dość jałowej w obszarach przybrzeżnych Morza Barentsa, do bardziej bogatej w obszarach fiordów i dolin rzecznych. Około połowa z powiatu znajduje się powyżej linii drzew, a duża część drugiej połowy pokryta jest niewielką ilością małych brzóz. Najbardziej bujną roślinnością mogą pochwalić się doliny w gminach Alta i Tana. W wschodniej części okręgu znajduje się obszar nizinny w dolinie Pasvik w gminie Sør-Varanger, który uważany jest, że jest częścią rosyjskiej tajgi. Dolina ta ponadto ma największą gęstość niedźwiedzi brunatnych w całej Norwegii oraz jest jedynym miejscem występowania populacji szczurów piżmowych. Rysie i łosie można tu spotkać dość często, ale z wyjątkiem wybrzeża.

Gminy wchodzące w skład okręgu Finnmark:

1. Alta
2. Berlevåg
3. Båtsfjord
4. Gamvik
5. Hammerfest
6. Hasvik
7. Karasjok
8. Kautokeino
9. Kvalsund
10. Lebesby
11. Loppa
12. Måsøy
13. Nesseby
14. Nordkapp
15. Porsanger
16. Sør-Varanger
17. Deatnu Tana
18. Vadsø
19. Vardø

Gmina Alta

Alta w liczbach:

  • powierzchnia 3845,2 km2,
  • 19 282 mieszkańców,
  • 7. gmina pod względem powierzchni,
  • 56. gmina pod względem gęstości zaludnienia,
  • 9 czerwca 1976 został nadany herb (biała strzała na niebieskim tle),
  • utworzona została 01 stycznia 1838.

Co warto zobaczyć?

Alta – miasto zorzy polarnej

Alta jest doskonałym wyborem dla wszystkich, którzy pragną doświadczyć magii zorzy polarnej. Początki tej tradycji sięgają już 1899 roku, kiedy to Birkeland zbudował na szczycie góry Haldde pierwsze na świecie obserwatorium zorzy polarnej. Alta charakteryzuje się stabilnym klimatem, dlatego jest jednym z najlepszych miejsc do podziwiania tego zjawiska. Podczas wizyty w Alcie można dowiedzieć się więcej o tym, jak powstaje zorza polarna i czym tak naprawdę jest. Moment jej oglądania to również najlepszy czas na to, żeby usłyszeć kilka opowieści i mitów z nią związanych.

Katedra zorzy polarnej

To najnowsza budowla w mieście. Jest to nowoczesny budynek, który jest jednocześnie elegancki jak sama zorza polarna. Ma kształt spirali, która zawija się do góry w kierunku wierzy zegarowej. Z każdej strony daje to wrażenie fal kaskadowych, które podobne są do tego niezwykłego zjawiska. Katedra została konsekrowana 10 lutego 2013 roku.

Iglo Hotel Sorrisniva

To coś dla każdego, kto lubi chłodne klimaty. To zamarznięte miejsce ma ponad 2 500 m2 i znajduje się na obrzeżach miasta Alta. Sprawia to, że jest idealnym miejscem do podziwiania zorzy polarnej. Hotel otwarty jest zazwyczaj od około 15 stycznia do 1 kwietnia, czyli w okresie, gdy temperatura zawsze wynosi poniżej zera. Każdego roku Iglo Hotel jest urządzony tak, aby odzwierciedlić jakiś specjalny temat. Tematy stosowane do tej pory to kultura Sami, Wikingowie, rzeki Alty oraz „życie w Arktyce”.

Klimat panujący w Alce jest dość dobry. Lata są ciepłe a zimy łagodne. Noce polarne występują tutaj od listopada do stycznia, natomiast dni od maja do sierpnia, wtedy to słońce widoczne jest na niebie przez okrągłą dobę. W Alcie, oprócz podziwiania niesamowitej arktycznej przyrody, można wybrać się na przejażdżkę psim zaprzęgiem lub na safari skuterem śnieżnym. Ponadto warto wybrać się do muzeum w Hjemmeluft zobaczyć ryty naskalne, które znajdują się pod międzynarodową ochroną UNESCO. Szacuje się, że mogą mieć od 2000 do nawet 6200 lat.

Gmina Berlevåg

Berlevåg w liczbach:

  • powierzchnia 1 120,2 km²,
  • 91. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 1133. mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 396. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1914,
  • herb został nadany 22 czerwca 1988 roku.

Co warto zobaczyć?

Większość gminy rozciąga się już na obszarze arktycznym o dużym znaczenie geologicznym i botanicznym. Możliwości połowów ryb są tutaj nieograniczone, bez względu na to, czy chcemy łowić w morzu czy w górskim potoku czy nawet w jeziorze. W każdym tym miejscu znajdziemy mnóstwo ryb. Ponadto znajduje się tu jedna z najlepszych rzek do połowu łososia, która znajduje się pod ścisła ochrona od czerwca 2007 roku.

Po stronie zewnętrznej fiordu podziwiać można wiele pięknych, małych wysepek, które są częścią rezerwatu przyrody. Można na nich obserwować bogactwo tutejszej fauny i flory. Po wewnętrznej stronie fiordu można znaleźć dobrze prosperująca kolonie fok pospolitych (Phoca vitulina). Gmina Berlevåg to równie świetne miejsce dla każdego miłośnika polowań, a to za sprawa obficie występującej tu Pardwy górskiej (Lagopus muta). Renifery są tu dość popularne w sezonie letnim. Można na nie natrafić szczególnie wzdłuż wybrzeża.

Rodzaj turystyki oferowanej przez gminę Berlevåg najlepiej można zdefiniować jako połączenie natury i kultury. Firmy działające w tej dziedzinie oferują szeroki wachlarz możliwości, włączając w to noclegi w niezwykłych, interesujących miejscach. Region ten ma wiele, dobrze oznakowanych ścieżek przyrodniczych. Istnieje również możliwość wynajęcia przewodnikiem na taka piesza wycieczkę. Ponadto muzeum Port oferuje  ciekawy wgląd w lokalną kulturę i historię.

Gmina Gamvik

Gamvik w liczbach:

  • powierzchnia 1413,5 km²,
  • 60. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 1 114 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 397. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1914,
  • herb nadany został 28 września 1990 roku (trzy igły do przygotowywania i cerowania sieci rybackich ukazane na czerwonym tle).

Co warto zobaczyć?

Gamvik położony jest w rejonie subarktycznym, dlatego tutejsze lato nie rozpieszcza. W krajobrazie przeważa tundra. W centrum miasta odnalezione zostały artefakty archeologiczne pochodzące jeszcze z epoki kamienia (5000-8000 lat p.n.e.). Przez wieki wieś była naturalnym miejscem, gdzie spotykały się kultury: norweska, Sami oraz rosyjska. Od XVIII wieku do rozpoczęcia I Wojny Światowej duże znaczenie w rozwoju gminy miał handel, rybołówstwo oraz rolnictwo.

W północnej części można zobaczyć pozostałości niemieckiej twierdzy, która znajdowała się na tutejszym wybrzeżu. Została ona wybudowana podczas II Wojny Światowej. Kiedy Niemcy opuszczali te tereny doszczętnie wszystko spalili.

W okolicy latarni morskiej w Slettnes jest również ciekawa lokalizacja dla osób zainteresowanych ptakami i obserwacją ich życia. Jest to rezerwat przyrody i ptaków. Można znaleźć tu także obserwatorium. Najwyższa jak do tej pory odnotowana liczba mieszkańców to 650. Spadek ludności w dzisiejszych czasach spowodowany jest spadkiem połowów i zyskami z rolnictwa.

Gmina Hammerfest

Hammerfest w liczbach:

  • powierzchnia 847,9 km²,
  • 129. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 9261 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 114. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1838,
  • herb nadany został 16 grudnia 1939 roku (niedźwiedź polarny przedstawiony na czerwonym tle).

Co warto zobaczyć?

Kościół w Hammerfest

Kościół ewangelicki w Hammerfest został zaprojektowany przez architekta z Oslo – Hansa Magnusa, który również jest autorem projektu najbardziej znanego na świecie kościoła, który znajduje się na północy w Spitsbergen. Został konsekrowany w 1961 roku. Motywem przewodnim jest tutaj trójkąt, który symbolizuj nie tylko Trójcę Świętą, ale także odnosi się do tradycyjnego stojaka używanego do suszenia ryb.

Pawilon muzyczny

Pawilon muzyczny to mały skarb w centrum miasta. Został on wykonany przez miejscową parę artystów: Evę i Knuta Arnesen. Pawilon powstał w 1989 roku na 200 rocznicę powstania miasta.

„Zygzakowa ścieżka”

Prowadzi ona z centrum miasta do punktu widokowego Salen. Za początek drogi uznaje się ulicę Salsgata tuż za niebieskim pawilonem. Spacer po serpentynach zajmuje od 10 do 20 minut w zależności od kondycji i sprawności fizycznej podróżującego. Nagrodą jest spektakularny widok, który rozciąga się na miasto. Z tego miejsca można kontynuować wycieczkę do szlaku na Gammelveien.

Arktyczne Centrum Kultury

Arktyczne Centrum Kultury jest miejscem, gdzie można doświadczyć sztuki ze wszystkich stron: albo przyłączyć się do klasy, w której uczą gry na gitarze, pianinie lub innego instrumentu, można też nauczyć się tańczyć. Równie dobrze można po prostu usiąść na widowni i być zafascynowanym oglądaniem tancerzy i muzyków z całego świata. Jest to też świetne miejsce do tego, aby zobaczyć dobry film.

Południk Struvego

Południk Struvego był pierwszym obiektem technicznym, który został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pomiary wykonano w formie łańcucha triangulacji wzdłuż południka rozciągającego się od Ismail nad Morzem Czarnym na południu, aż do Fuglenes w Hammerfest na północy. Południk jest wyimaginowaną linią biegnącą na powierzchni ziemi od bieguna do bieguna.

Gmina Hasvik

Hasvik w liczbach:

  • powierzchnia 559 km²,
  • 192. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 1 049 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 403. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1858 roku,
  • herb nadany został 13 lipca 1984 roku.

Co warto zobaczyć?


Gmina zlokalizowana jest na wyspie Sørøya, inaczej zwanej „zielona wyspą”. Jest to czwarta co do wielkości wyspa Norwegii i znajduje się wzdłuż zachodniego wybrzeża okręgu Finnmark. Gmina Hasvik obejmuje trzy główne wsie: na południu Hastvik, Sørvær na zachodnim krańcu oraz Breivikbotn na fiordzie Breivik. Łącznie zamieszkują ją około 400 mieszkańców. Znajduje się tutaj lotnisko, z którego dwa razy dziennie (w weekendy raz) odlatują samoloty do Tromsø. Oprócz tego istnieje również połączenie promowe do Øksfjord oraz łodzią motorową do Hammerfest w każdy piątek. W miasteczku Hastvik można skorzystać z dobrze prosperującego centrum odnowy biologicznej.

Gmina Karasjok

Karasjok w liczbach:

  • powierzchnia 5463,7 km²,
  • 2. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 2876 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 281. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1866,
  • herb nadany został 27 czerwca 1986 roku (trzy złote płomienie na czerwonym tle).

Co warto zobaczyć?

Karasjok jest centrum kultury Samów. Zlokalizowany jest około 18 km od granicy z Finlandią. Jest ważnym miejscem postojowym w drodze do Przylądka Północnego. Najbliższe lotnisko (North Cape Airport) znajduje się w odległości 74 km od Karasjok.

Hodowla reniferów

Hodowla reniferów nadal odgrywa ważną rolę w społeczeństwie Samów. W Karasjok dzisiaj około 18 procent populacji jest zaangażowana w hodowlę reniferów. Pozostali natomiast zajmują się rolnictwem, branżą turystyczną lub innych branżami usługowymi.

Instytucje Sami

Znajduje się tu wiele instytucji związanych z kulturą Sami, takie jak: Sametinget (Parlament Sami) czy Kunstnersenter (Centrum Artystyczne Sami). Doświadczyć tu można kultury i historii ludu Sami w Parku Kulturowym Sápmi. Karasjok ma wiele ciekawych tras wycieczkowych i aktywności, które otoczone są przez piękną scenerię.

Pory roku

W lecie można tu spotkać bardzo bujne i żyzne pola w dolinach oraz przepiękne lasy, które zdominowane są przez sosny o brzozy. Jesienią natomiast tereny te oferują nam niesamowite spektrum kolorów, którego nie można znaleźć nigdzie indziej. W wielu rzekach i jeziorach znajdują się różne gatunki ryb – od łososia i pstrąga po lipienia i szczupaka.

Kościół w Karasjok

Stary kościół pochodzi z 1807 roku. Jest to najstarszy kościół luterański w rejonie Finnmark. To jedyny budynek w gminie, który przetrwał II Wojnę Światową. Został on zbudowany zgodnie z architekturą Sami.

Gmina Måsøy

Måsøyw liczbach:

  • powierzchnia 1 136 km²,
  • 88. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 1393 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 380. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1984 roku,
  • herb nadany został 7 września 1984 roku (złotą osękę, która używana jest do połowu ryb przedstawiona na czerwonym tle).

Co warto zobaczyć?

Gmina leży na najbardziej na północ wysuniętej części wybrzeża okręgu Finnmark. Odcinek od Kokelv do Havøysund, na drodze krajowej 889 jest dość szczególny i z tego powodu otrzymał status narodowego szlaku turystycznego. Można ta podziwiać wiele pięknych formacji skalnych, niesamowite wybrzeża, pokryte bujną roślinnością wzgórza, które są domem dla wielu gatunków ptaków i innych zwierząt. Po drodze można ponadto zwiedzić:

Wieś Lapp– warto zobaczyć formację skalną, która do złudzenia przypomina egipskiego Sfinksa oraz wodospad, który jest bardzo podobny do tego, który znaleźć można w Loftach.

Wieś Slåtten– kaplica, która została wzniesiona w 1896 roku.

Wieś Lillefjord– znajduje się tu wiele lokalnych sklepów i fabryk ryb. Latem Lapończycy na tych terenach wypasają renifery. Tereny te świetnie nadają się do długich spacerów do Snefjordvassdraget i Krokelvdalen.

Wieś Selvika– znaleźć tu można niezwykłą ścieżkę dydaktyczną, na której znajdują się liczne ślady osadnictwa pochodzące nawet sprzed 6 000 lat. Znajduje się tu również łatwo dostępna jaskinia (Russerhula), w której podczas II Wojny Światowej ukrywali się przed Niemcami Rosjanie.

Havøysund– połączony jest z lądem za pomocą mostu. Można tu znaleźć m.in.: zakłady rybackie, stocznie, stacje benzynową, lekarzy, kościół, różne sklepy, halę sportową i dwa muzea. Miejsce to urzeka niezwykłą niezwykłą architekturą. Warto wspiąć się na Gavel, który jest najwyższym punktem na wyspie. Rozpościera się stąd przepiękny widok na Ocean Arktyczny.

Rolvsøy– jest to największa wyspa należąca do tej gminy (89 km2). Dostać się tam można łodzią z wyspy Havøysund i trwa to około 25 minut. Ta wyspa polecana jeszcze szczególnie dla osób, które uwielbiają przebywać w otoczeniu zieleni.

Gmina Nordkapp

Nordkapp w liczbach:

  • powierzchnia 923,8 km²,
  • 117. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 3415 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 251. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1984 roku,
  • herb nadany został 19 października 1973 roku.

Co warto zobaczyć?

Ptasie Safari

Jedna z największych i najbardziej dostępnych kolonii ptaków morskich w Europie. Można tu spotkać niezliczoną ilość gniazd oraz podziwiać te stworzenia podczas lotu czy nurkowania w rezerwacie Gjesværstappan. Zobacz również potężne orły, które wzniosły się w poszukiwaniu zdobyczy.

Krabie Safari

Można wybrać się na safari wokół Nordkapp w poszukiwaniu króla krabów, który mierzy około 2 metrów między pazurami.

Śnieżne Safari

Wybierz się na fantastyczną przygodę skuterem śnieżnym po niezwykłym arktycznym krajobrazie. Doskonałym dopełnieniem wycieczki będzie nocleg w latarni morskiej w Helnes. Miejsce to słynie ponadto z doskonałej kuchni. A na osoby, które będą chciały się całkowicie zrelaksować, będzie czekało jacuzzi i sauna.

Galeria sztuki

W drodze do stromych klifów Nordkapp, w wiosce rybackiej Kamøyvær znajduje się galeria Wschód Słońca. Można tam podziwiać rzemiosło, szeroko pojętą sztukę i książki inspirowane wybrzeżem Finnmark.

Lodowy bar

Doświadcz arktycznej zimy oraz lody w samym środku lata. Arktyczny bar lodowy daje atmosferę prawdziwej norweskiej zimy. Dodatkowo serwowane są tutaj przepyszne przekąski, a pasek lodu to prawie jak spotkanie z prawdziwym lodem Arktyki.

Bożonarodzeniowy domek

Poczuj magię Świąt Bożego Narodzenia i odwiedź sklep z pamiątkami Mikołaja. Przytulny, zimowy i bożonarodzeniowy dom oferuje dekoracje, rzemiosło i dzianiny. Położony jest w wiosce rybackiej Skarsvåg.

Gmina Vardø

Vardø w liczbach:

  • powierzchnia 600,6 km²,
  • 183. gmina w Norwegii pod względem powierzchni,
  • 2119 mieszkańców,
  • pod względem zaludnienia zajmuje 314. miejsce wśród norweskich gmin,
  • utworzona została 1 stycznia 1838 roku,
  • herb nadany został w 1898 roku.

Co warto zobaczyć?

Do Vardoe najlepiej jest przyjechać w lecie w czasie tak zwanego „Midnight-Sun” czyli podczas trwania dnia polarnego. Wtedy to słońce świeci niemal przez cały dzień bez przerwy przez ponad 2 miesiące. Czas pojawienia się dnia polarnego uzależnione jest oczywiście od odległości od bieguna północnego. Cudownie jest wybrać się na wysoką górę między godziną 23 a 24 i obserwować słońce, które ledwie „dotyka” oceanu, by zaraz podnosić się znowu ku górze. Zimową porą podziwiać tu można niezwykły spektakl świetlny jakim jest niewątpliwie zorza polarna.

W gminie tej znajduje się wiele miejsc godnych odwiedzenia. Warto zobaczyć na przykład stylowy kościół, który znajduje się w mieście Vardoe. Dla miłośników historii ciekawym miejscem będzie twierdza Vardoehus, która może nie ma bardzo wysokich murów, ale są one wykonane z litej skały, co sprawiało, że była trudną przeszkodą. Wewnątrz znajduje się muzeum. Twierdza otoczona jest przepięknym parkiem. Na jego terenie znajduje się kilka bardzo interesujących budynków, maszyn oraz armat. Otoczony jest przepięknym ogrodzeniem, który został zbudowany specjalnie na przyjazd króla.

W mieście znajduje się również pomnik Fridtjofa Nansena (1861-1930), który był słynnym badaczem polarnym, odkrywcom i oceanografem. Został uhonorowany również Pokojową Nagrodą Nobla oraz był Komandorem Legii Honorowej.