Polski program
do norweskich
FAKTUR
Napiszesz do nas?
*
*
*
* *pole obowiązkowe
Norweski portal
Norweski portal
Norwegia firma
Reklama

Powrót
Lekarz stałego kontaktu
Leczenie dzieci

DENTYSTA W NORWEGII

Jakie informacje Cię interesują?

Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej, jednak od lat stanowi częsty kierunek podróży Polaków, którzy poszukują pracy poza granicami kraju. Warto jednak pamiętać, że osoby, które zamierzają rozpocząć pracę jako dentysta w Norwegii, powinny płynnie posługiwać się językiem norweskim i spełniać minimalne wymagania wynikające z norweskich przepisów. Gdzie szukać aktualnych ofert pracy dla dentystów? Jakie wymagania powinien spełnić stomatolog, aby móc rozpocząć pracę w Norwegii, i czego dotyczą norweskie regulacje związane z wykonywaniem zawodu dentysty?

PRACA DENTYSTY W NORWEGII

Dentyści szukający pracy w Norwegii, którzy nie mają bezpośrednich kontaktów w kraju, mogą szukać pracy:

  • przy pomocy jednej ze sprawdzonych agencji pośrednictwa pracy działających w Polsce,
  • poprzez portale internetowe z ogłoszeniami (finn.no, jobzone.no itp.),
  • korzystając z telefonicznej informacji o ofertach pracy prowadzonej przez Norweski Urząd Pracy (NAV).

Osoby, które szukają pracy będąc już w Norwegii mogą skorzystać z dostępu do Internetu, telefonu i kserokopiarek na terenie norweskiego Urzędu Pracy.

Warto pamiętać, że po przyjeździe do Norwegii należy uzyskać pozwolenie na pobyt na terenie kraju (powyżej trzech miesięcy) na komisariacie policji lub w placówce dyplomatyczno-konsularnej, a następnie w Norweskim Wydziale Imigracyjnym (www.udi.no).

Pozwolenie na osiedlenie wydawane jest przez Norweski Urząd Ewidencji Ludności (Folkeregisteret). Niezbędne jest także zgłoszenie się do norweskiego Urzędu Podatkowego (Skattekort).

Dentyści pracujący w Norwegii mogą prowadzić praktykę w jednej z siedmiu specjalizacji: periodontologii, ortodoncji, protetyce jamy ustnej, endodoncji, radiologii i radiologii twarzy, chirurgii jamy ustnej i medycyny jamy ustnej, pedodoncji.

Specjalizacje w Norwegii

Norwescy dentyści mogą pracować w:

  • sektorze publicznym,
  • sektorze prywatnym.

Formy zatrudnienia:

  • kontrakt,
  • własna działalność gospodarcza (B2B).

Prowadzenie praktyki dentystycznej na zasadzie B2B (business to business) wymaga otworzenia własnej działalności. Rejestracja firmy jednoosobowej w Norwegii (Enkeltpersonforetak) nie jest skomplikowana i trwa do 6 dni – rejestracji można dokonać za pomocą portalu Altinn.no, wystarczy posiadać norweski stały numer personalny i niezbędne do zalogowania na portalu Altinn kody MinID. Formularz rejestracyjny (Samordnet registermelding BR1010) dostępny jest na stronie bregg.no.

Po otrzymaniu numeru organizacyjnego należy założyć firmowe konto bankowe (bedriftskonto) i wpisać działalność do odpowiednich rejestrów.

Prowadząc działalność należy pamiętać o konieczności dopełniania wymaganych formalności i opłacania podatków w wyznaczonych przez norweski urząd terminach.

Podatki:

  • podatek dochodowy (22% od zysku firmy; płacony w formie zaliczek do 15 marca, 15 maja, 15 września, 15 listopada),
  • podatek VAT (25%, 15% lub 12%; rozliczany za pomocą deklaracji podatkowej).

Praktyka dentystyczna powinna zostać zarejestrowana jako płatnik podatku VAT, gdy jej obroty w ciągu kolejnych 12 miesięcy przekroczą limit 50 000 NOK.

Zatrudnienie pracowników, np. personelu medycznego, wymaga dopełnienia związanych z tym formalności i opłacania dodatkowych podatków:

  • opłaty z tytułu zatrudnienia (14,1% od wynagrodzenia brutto),
  • ubezpieczenia emerytalnego (min. 2% od wynagrodzenia brutto),
  • feriepenger (min. 10,2% od wynagrodzenia brutto).

Do kosztów stałych trzeba również doliczyć koszty zmienne związane z zasiłkami chorobowymi, szkoleniami pracowników, odzieżą roboczą czy ubezpieczeniem NWW.

Wynagrodzenie dentystów prowadzących praktykę w Norwegii według danych udostępnionych przez SSB (norweski Główny Urząd Statystyczny, ssb.no) w roku 2018 wynosiło średnio 759 480 NOK brutto. Natomiast średnie miesięczne wynagrodzenie dentystów w roku 2017 wynosiło 62 010 NOK brutto oraz 63 540 NOK brutto w roku 2018.

Dentysta, który prowadzi w Norwegii prywatną praktykę może skontaktować się z HELFO (administracja służby zdrowia) w celu ubiegania się o przyznanie taryfy na badania i leczenie stomatologiczne pacjentów i zawarcia umowy na świadczenie usług refundowanych przez norweski fundusz zdrowia. Po podpisaniu umowy z HELFO pieniądze za refundowane usługi zostają wypłacone bezpośrednio na konto praktyki.

WYMAGANIA WOBEC KANDYDATÓW NA NORWESKICH DENTYSTÓW

Norwescy pracodawcy mogą wymagać przedstawienia dokumentu, który potwierdzałby zdobyte wykształcenie (czasem dokument ten brany jest pod uwagę przy szacowaniu wysokości zarobków) – uznawaniem wyższego wykształcenia z zagranicy zajmuje się NOKUT (Departament ds. wykształcenia zagranicznego – Avdeling for utenlandsk utdanning).

Wydział porównuje zdobyte wykształcenie z norweskim systemem edukacyjnym (sprawdzany jest status i akredytacja uczelni, program i długość studiów oraz poziom wykształcenia) i na tej podstawie określa, na jakim poziomie jest wykształcenie osoby ubiegającej się o autoryzację – ilu norweskim punktom (studiepoeng) i jakiemu norweskiemu stopniowi naukowemu odpowiada. Procedura uznania wykształcenia jest bezpłatna i nieobowiązkowa.

Dokumenty niezbędne do przeprowadzenia procesu uznania wykształcenia wyższego przez NOKUT

Centrum informacyjne NOKUT udziela informacji na temat procesu uznawania wykształcenia z zagranicy pod adresem mailowym: utland@nokut.no.

Zgodnie z ustaleniami Norweskiej Dyrekcji Zdrowia (Helsedirektoratet podległy Ministerstwu Zdrowia i Opieki Zdrowotnej) złożenie wniosku o wydanie zezwolenia lub licencji na wykonywanie zawodu dentysty specjalistom wykształconym w krajach należących do EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego) nie zobowiązuje do udokumentowania znajomości języka norweskiego.

Należy jednak pamiętać, że biegła znajomość języka w mowie i piśmie jest wymagana od wszystkich specjalistów praktykujących w Norwegii. Pracodawca ma obowiązek upewnienia się, że zatrudniony personel medyczny posługuje się językiem norweskim w stopniu wystarczającym do bezpiecznego i niezawodnego funkcjonowania w pracy. W przypadku dentystów, którzy prowadzą prywatną praktykę, nieznajomość języka może doprowadzić do niespełnienia wymogów prawnych i możliwych związanych z tym konsekwencji.

Norweska Rada Nadzoru Zdrowia (The Norwegian Board of Health Supervision – NBHS – Helsetilsynet): „Umiejętność rozumienia języka norweskiego oraz komunikowanie się z pozostałym personelem medycznym, pacjentami i ich rodzinami jest warunkiem funkcjonowania jako lekarz.”

Bazując na sekcji 4 z norweskiej Ustawy o personelu medycznym, dentysta powinien wykonywać swoją pracę zgodnie z wymogami odpowiedzialności zawodowej i starannej opieki, których można oczekiwać w oparciu o jego kwalifikacje i charakter pracy.

Według sekcji 24 Przepisów dotyczących autoryzacji, licencjonowania i specjalistycznej weryfikacji personelu medycznego, obywatele EOG ubiegający się o stanowiska w norweskim systemie opieki zdrowotnej muszą spełniać ogólne wymogi prawne dotyczące wszystkich pracowników służby zdrowia praktykujących w Norwegii. Zagraniczni dentyści, których kwalifikacje zawodowe zostały zatwierdzone poza Norwegią (ale w granicach EOG) są zobowiązani do posiadania umiejętności językowych umożliwiających zapewnienie profesjonalnej i niezawodnej opieki nad pacjentami w Norwegii.

REGULACJE ZWIĄZANE Z WYKONYWANIEM ZAWODU DENTYSTY W NORWEGII

Dentysta to jeden z zawodów, którego wykonywanie w Norwegii wymaga autoryzacji (profesjonsgodkjenning). Zagraniczne wykształcenie uznawane jest przez jeden z 16 funkcjonujących urzędów – w przypadku personelu medycznego obecnie jest to Helsedirektoratet – Dyrekcja Zdrowia (norweski Urząd ds. Zdrowia podległy Ministerstwu Zdrowia i Opieki Zdrowotnej), wcześniej tego typu sprawami zajmował się SAK (Statens autorisasjonskontor for helsepersonell).

Wykonywanie zawodu dentysty i korzystanie z tytułu zawodowego w Norwegii wymaga spełnienia określonych wymagań wynikających z aktualnych przepisów i regulacji. Dentyści, którzy uzyskali kwalifikacje zawodowe poza Norwegią, powinni złożyć wniosek o autoryzację zawodową. Wniosek o autoryzację można złożyć za pomocą portalu Altinn.no – Wniosek o autoryzację i licencję jako pracownik służby zdrowia. Opłata za złożenie wniosku wynosi 1 665 NOK i uiszczana jest w momencie rejestracji wniosku na portalu Altinn.

Do wniosku o autoryzację zawodu należy dołączyć:

  • dyplom/certyfikat naukowy,
  • suplement do dyplomu,
  • autoryzację z kraju kształcenia zawodowego,
  • referencje (w razie potrzeby).

Norweska Dyrekcja Zdrowia może zażądać dostarczenia dodatkowych dokumentów i udzielenia wymaganych informacji.

Załączona do wniosku dokumentacja powinna stanowić kolorowe skany oryginalnych dokumentów – dokumenty muszą być przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego na język angielski bądź norweski lub inny język skandynawski (duński, szwedzki), a tłumaczenia należy dołączyć do oryginałów. Wszelkie zmiany danych osobowych zawartych w dokumentach należy odpowiednio udokumentować (np. zmianę nazwiska po ślubie lub rozwodzie).

Wniosek o autoryzację zawodową powinien zostać rozpatrzony w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.

W Norwegii funkcjonuje Rejestr personelu medycznego (Helsepersonellregisteret – HPR), czyli rejestr publiczny zawierający wszystkie aktualne zezwolenia wydane dla personelu medycznego. HPR jest zsynchronizowany z norweskim rejestrem ludności.

NDA – NORWESKIE STOWARZYSZENIE STOMATOLOGICZNE

Norweskie Stowarzyszenie Stomatologiczne (NDA – Norwegian Dental Association) to związek zawodowy i stowarzyszenie w Norwegii, które działa na rzecz ochrony interesów zawodowych dentystów oraz dobrych warunków kolegialnych. Podstawowe cele działalności NDA związane są z polityką zdrowia zębów, warunkami pracy oraz kształceniem podyplomowym stomatologów (według Stowarzyszenia specjalistyczna edukacja i badania naukowe powinny stanowić podstawę kompetencji zawodowych dentystów).

NDA jako członek Federacji Norweskich Stowarzyszeń Zawodowych uczestniczy w negocjacjach dotyczących wysokości wynagrodzeń dentystów (przede wszystkim w sektorze publicznym) zgodnie z wytycznymi zawartymi w „Przepisach związanych z działaniami NDA dotyczącymi układów zbiorowych”.

Stowarzyszenie Stomatologiczne posiada 21 oddziałów lokalnych, które mają reprezentować NDA i promować jego cele na danym obszarze oraz sekcję przeznaczoną dla studentów stomatologii – NDA Student.

Lokalne oddziały NDA oferują pomoc dla dentystów i ich pacjentów w przypadku kwestii spornych związanych z przeprowadzonym leczeniem. Członkowie Stowarzyszenia są zobowiązani do przestrzegania decyzji Komisji ds. Skarg, natomiast pacjenci mogą zgłosić sprawę do właściwej instytucji lub przekazać sprawę do sądu. Dentysta nie zgadzający się z decyzją podjętą przez Radę może zwrócić się do centralnej komisji odwoławczej.

NDA przeprowadza szereg kursów dokształcających dla stomatologów i personelu pomocniczego o zasięgu regionalnym oraz organizuje regularne konwencje krajowe. Członkowie mają prawo do uzyskania porad prawnych w sprawach zawodowych (prawo pracy, wymogi ustawowe, skargi pacjentów itp.) oraz dostęp do materiałów związanych z prawami i przepisami dotyczącymi praktyki dentystycznej, w tym wymaganiami odnośnie Ustawy o RODO. Stowarzyszenie udostępnia kursy online (TANK) będące odpowiedzią na bieżące wymogi przepisów norweskiego prawa (dotyczące np. bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przed promieniowaniem).

Od 1890 roku wydawane jest czasopismo Norweskiego Stowarzyszenia Stomatologicznego – jedyne niezależne profesjonalne czasopismo dla dentystów w Norwegii. Czasopismo zawiera artykuły i materiały naukowe przeznaczone do dalszego kształcenia stomatologów, służy jako forum na temat zagadnień związanych z polityką zdrowia zębów oraz zawodu stomatologa i personelu pomocniczego. Czasopismo wydawane jest 11 razy w ciągu roku.

Norweskie Stowarzyszenie Stomatologiczne posiada komórki organizacyjne dla poszczególnych specjalności:

Wymienione stowarzyszenia uczestniczą w działaniach organizacyjnych NDA, jednak nie posiadają żadnych niezależnych praw.

Według danych udostępnionych przez NDA na oficjalnej stronie internetowej: www.tannlegeforeningen.no, do Stowarzyszenia należy około 95% stomatologów praktykujących w Norwegii.

Sekretariat Norweskiego Stowarzyszenia Stomatologów (NDA) znajduje się w Oslo – zajmuje się udzielaniem informacji i porad dla członków stowarzyszenia, informacji związanych z kontynuacją kształcenia ustawicznego, negocjacjami, sprawami czasopisma oraz zarządzaniem ogólną działalnością NDA.


OPIEKA STOMATOLOGICZNA W NORWEGII

W Norwegii opieka medyczna jest dofinansowana przez państwo. Pacjenci płacą tzw. egenandel, czyli wkład własny. Niestety w przypadku dentystów ta zasada nie obowiązuje i pacjenci muszą zapłacić pełny koszt leczenia, chociaż istnieją pewne wyjątki. Do wyboru są gabinety państwowe (offentlig) i prywatne (privat). Niektórym osobom przysługuje darmowa opieka stomatologiczna. Część pacjentów może skorzystać ze zniżek. W państwowych placówkach w ramach darmowego leczenia można wykonać tylko zabiegi konieczne z punktu widzenia zdrowia pacjenta.

Osoby, które korzystają z państwowej, refundowanej opieki dentystycznej, nie mogą wnioskować o zwrot kosztów leczenia z Helfo.

W niektórych określonych przypadkach, pacjenci mogą korzystać z refundacji kosztów leczenia dentystycznego. W takich sytuacjach korzystają oni z karty „frikort egenandelstak 2”. Gdy koszt wizyt u stomatologa przekroczy w ciągu roku 1990 koron, kolejne wizyty będą całkowicie refundowane. Aby móc skorzystać z tej karty, trzeba spełnić określone warunki. Karta obejmuje tylko choroby i wady rozwojowe w jamie ustnej oraz niektóre choroby dziąseł. Prywatne gabinety mogą ustalać własne ceny zabiegów i nawet jeśli ktoś ma kartę frikort, to musi z własnych środków pokryć różnicę w cenie zabiegu u państwowego a prywatnego dentysty.

DARMOWY DENTYSTA W NORWEGII – LECZENIE DZIECI

Pierwszą grupą, której przysługuje darmowe leczenie zębów, są dzieci do 18go roku życia. Państwowe placówki zapewniają kompleksowe leczenie stomatologiczne za darmo. Wyjątkiem są aparaty na zęby, za które rodzice muszą zapłacić z własnych środków. Państwowe placówki wzywają dzieci do regularnych kontroli stanu uzębienia. Pierwsze wezwanie ma miejsce zazwyczaj, gdy dziecko skończy 3 lata. Jeśli rodzice zauważą u dziecka problemy z zębami wcześniej, to mogą w takim przypadku skontaktować się z placówką lub z pielęgniarką.

Jeśli chodzi o aparaty na zęby, to można starać się o częściową lub całkowitą refundację kosztów (od 40 do 100%). Pod numerem telefonu 800 43 573 można uzyskać szczegółowe informacje na temat refundacji.

Osoby, które mają trudną sytuację finansową także mogą starać się o wsparcie finansowe z NAV. W celu uzyskania wsparcia należy udać się do urzędu pracy oraz poszukać państwowej kliniki dentystycznej na stronie wybranego regionu (np. Rogaland Fylkeskommune).

OPIEKA STOMATOLOGICZNA DLA MŁODZIEŻY W WIEKU 19 I 20 LAT

Osoby, które skończyły 19 lub 20 lat w roku, w którym korzystają z pomocy stomatologa, mają prawo do zniżek. Aby uzyskać zniżkę, należy skorzystać z leczenia w państwowej placówce. Pacjent pokrywa tylko 25% kosztów leczenia. W przypadku publicznych placówek należy samemu umawiać się na wizyty, bo państwowy dentysta nie ma obowiązku wzywania na wizyty kontrolne i badania. Placówki można znaleźć na stronie internetowej swojej gminy. W przypadku złej sytuacji finansowej można starać sie o dofinansowanie leczenia z NAV.

DARMOWY DENTYSTA DLA DOROSŁYCH

Dorośli z reguły muszą pokryć pełny koszt leczenia dentystycznego. W określonych przypadkach leczenie jest darmowe. Przypadki uzasadniające darmowe leczenie to między innymi rzadkie choroby stomatologiczne. To dentysta decyduje o tym, czy dany przypadek można zakwalifikować do darmowego leczenia. Do rzadkich schorzeń natury stomatologicznej zalicza się między innymi:

  • Rozszczep wargi i podniebienia.
  • Guzy w jamie ustnej.
  • Choroby jamy ustnej u osób chorych na raka lub HIV.
  • Wrodzone rozwojowe zaburzenia.

W przypadku ciężkich schorzeń, kwalifikowanych do refundacji, pacjent korzysta z frikort 2. W przypadku złej sytuacji finansowej można starać się o dofinansowanie z NAV. Jeśli korzysta się z opieki stomatologicznej za granicą, można starać się o dofinansowanie z Helfo. Należy zapłacić za usługę, a potem złożyć wniosek o zwrot kosztów. Dotyczy to tylko tych usług, które są refundowane na terenie Norwegii.

Jeśli Helfo odrzuci wniosek o dofinansowanie (lub podejmie decyzję tylko o częściowej refundacji), to pacjentowi przysługuje prawo do złożenia skargi na tę decyzję. Czas na złożenie skargi to 6 tygodni od momentu otrzymania decyzji.

Z darmowego leczenia (w państwowych placówkach) mogą skorzystać:

  • Osoby starsze, które mieszkają w domach opieki lub korzystają z opieki domowej dłużej niż trzy miesiące. W niektórych przypadkach, osobom starszym należy się refundacja, lecz o tym decyduje dentysta.
  • Osoby upośledzone umysłowo (refundacja nie dotyczy aparatów na zęby).
  • Uchodźcy i azylanci (w określonych przypadkach).
  • Narkomani, ofiary znęcania się i osoby cierpiące na odontofobię.
  • Więźniowie w przypadku niezbędnej pomocy dentysty. Po trzech miesiącach pobytu w więzieniu więźniom przysługuje prawo do darmowej kontroli stomatologicznej i profilaktycznego leczenia. Koszty innych usług muszą być pokryte przez samych więźniów.

ZNIECZULENIE

W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie znieczulenia ogólnego. W przypadku dzieci do 18go roku życia, osób starszych przebywających pod opieką państwa oraz osób upośledzonych psychicznie, koszty narkozy pokrywane są przez państwo. Zabiegi wymagające znieczulenia ogólnego wykonywane są w szpitalach i czas oczekiwania na nie może się wydłużyć. Dorośli muszą sami pokryć koszty narkozy, jeśli decydują się na leczenie prywatne. W niektórych przypadkach (narkoza w państwowej placówce) można uzyskać wsparcie finansowe na pokrycie kosztów narkozy. Każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie. Wszelkie pytania należy kierować dzwoniąc pod numer telefonu 800 43 573.

PRZYKŁADOWE CENY USŁUG STOMATOLOGICZNYCH

ZABIEG/ ŚRODEK OPATRUNKOWY/ LEK CENA W KORONACH
Konsultacja w nagłym wypadku (akuttkonsultasjon) 275
Badanie u dentysty lub higienistki (undersøkelse hos tannlege eller tannpleier) 610
Kontrola po zabiegu chirurgicznym (etterkontroll etter kirurgiske inngrep) 275
Kompleksowa kontrola (omfattende etterkontroll) 500
Miejscowe znieczulenie (lokal og regional anestesi) 140
Dodatkowa premedykacja (tillegg for premedikasjon) 570
Podtlenek azotu (tillegg ved lystgassbehandling) 810
Zabieg wykonywany przez higineistkę (behandling utført av tannpleier) 1000 za godzinę
Rentgen – 1 zdjęcie (tannrøntgen, pr bilde) 85
Panorama – 1 zdjęcie (Panoramarøntgen (OPG), pr bilde) 535
Plomba (fylling 1 flate) 660
Tymczasowe wypełnienie (midlertidig fylling) 450
Korona z tworzywa sztucznego (ppbygnOing av tannkrone i plastisk materiale) 1830
Wypełnienie kanału (stiftforankring i rotkanal ved fyllingsterapi) 725
Kanałowe leczenie siekacza (rotfylling av fortann) 3780
Kanałowe leczenie zęba przedtrzonowego (rotfylling av premolar) 4090
Kanałowe leczenie zęba trzonowego (otfylling av molar) 5130
Złote lub porcelanowe wypełnienie zęba (gull/porselensinnlegg) 2840
Korona złota lub porcelanowa bez sztyftu (helkrone uten stift i porselen/gull) 6100
Wybielanie (bleking av tenner) 2000 (za górną lub dolną szczękę), 3300 za dolną i górną
Proteza (helseprotese) 8500
Wyrwanie zęba (tanntrekking) 960

Podane ceny są orientacyjne. Dentyści sami ustalają swój cennik. Każdy stomatolog musi umieścić cennik na stronie i podać go do informacji ogólnej. Ceny zabiegów zależą też od stopnia ich skomplikowania. W wybranych przypadkach można starać się o pełną lub częściową refundację. Każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie. Warto zapytać dentystę o refundację lub zadzwonić bezpośrednio do Helfo, by uzyskać informacje na temat zniżek. Warto zbierać wszystkie dowody potwierdzające poniesione koszty, by móc ewentualnie starać się o dofinansowanie, refundację lub zwrot kosztów.

PORÓWNYWARKA CEN ZA USŁUGI STOMATOLOGICZNE W NORWEGII

Ceny usług stomatologicznych są różne. Zależą od tego czy placówka jest państwowa czy prywatna. Lekarze sami ustalają stawki, które zależą też od wielkości miasta. Ceny można porównać tutaj. Jest to oficjalna strona, na której znajdują się aktualne ceny usług. Wyszukiwarka jest bardzo wygodna w obsłudze. Wystarczy wybrać usługę (zdjęcie poniżej) oraz miasto, by poznać ceny i znaleźć najtańszy lub najbardziej odpowiadający oczekiwaniom gabinet stomatologiczny.

PRZYDATNE SŁÓWKA

SŁÓWKO/ ZWROT TŁUMACZENIE
tannlege dentysta
en/ ei tann, l.mn tenner ząb
en tannverk ból zęba
et tannkjøt dziąsło
et hull dziura
en/ei krone korona
en plombe plomba
en/ ei fortann l.mn fortenner siekacz
en kjeve szczęka
trekke, trakk, har trukket wyrywać
en jeksel l.mn jeksler ząb trzonowy
bore wiercić
plombere plombować
pusse czyścić

PRZYDATNE ZWROTY

ZWROT TŁUMACZENIE
Jeg har (sterk) tannverk. Boli mnie (mocno) ząb.
Denne tanna har (oppe/nede/framme/bak) gjør vondt. Boli mnie ząb (u góry/ na dole/ z przodu/ z tyłu).
Jeg har mistet en fylling. Wypadła mi plomba.
Jeg har knekt ei tann. Złamałem/ am ząb.
Kan jeg få bedøvelse? Czy mogę prosić znieczulenie?
Jeg må trekke den. Muszę go wyrwać.
Jeg vil ikke ha bedøvelse. Nie chcę znieczulenia.
Len Dem tillbake. Proszę się oprzeć.
Gap opp. Otwórz szeroko usta.
Litt høyere. Trochę mocniej.
Vil de ha bedøvelse? Czy życzy sobie pan/pani znieczulenie?
Værsågod spytt ut, skyll munnen. Proszę wypluć, przepłukać usta.
Sitt stille. Siedź spokojnie.

FAQ STOMATOLOG

1. Komu przysługuje bezpłatne leczenie stomatologiczne? Czy obejmuje ono dzieci? Pokaż odpowiedź

2. Czy kobietom w ciąży przysługuje bezpłatna opieka stomatologiczna? Pokaż odpowiedź

3. Czy studentom przysługują jakieś ulgi w związku z opieka stomatologiczną? Pokaż odpowiedź

4. Czy w Norwegii jest dostęp do polskich stomatologów? Pokaż odpowiedź

5. Czy to prawda, że w niektórych przypadkach koszt wizyty ustalany jest w zależności od czasu, jaki poświęcił nam lekarz, a nie od rodzaju wykonanego zabiegu? Pokaż odpowiedź

6. Czy to prawda, że norwescy stomatolodzy doliczają do rachunku nawet materiały opatrunkowe, które wykorzystają podczas wizyty? Pokaż odpowiedź

7. Ile kosztuje leczenie kanałowe? Pokaż odpowiedź

8. Czy po wypadnięciu plomby, pacjent musi płacić za kolejną? Pokaż odpowiedź

9. Co to jest offentlig tannlege? Pokaż odpowiedź

10. Czy leczenie ortodontyczne podlega refundacji? Pokaż odpowiedź

Zapisz

Zapisz

Zapisz